Ο Thor φυλακίζεται στην άλλη πλευρά του σύμπαντος χωρίς το παντοδύναμο σφυρί του και ξεκινάει έναν αγώνα ενάντια στον χρόνο για να επιστρέψει στην Άσγκαρντ και να σταματήσει το Ragnarok – την καταστροφή της πατρίδας του και το τέλος του Ασγκαρντιανού πολιτισμού-, όπως και την εξαιρετικά ισχυρή νέα απειλή, την αδίστακτη Hela. Πρώτα όμως θα πρέπει να επιβιώσει από μια θανάσιμη μονομαχία που θα τον στρέψει ενάντια στον πρώην σύμμαχό του και φίλο Εκδικητή, τον Απίθανο Hulk!
Με τις ταινίες της Marvel, ο ορισμός “third time’s the charm”, κοντεύει να γίνει θεσμός. Όλοι οι ηρωές της ξεκινούν με ενα καλοστημένο origin story, με το δεύτερο μέρος να στήνει την σκακιέρα και το τρίτο μέρος απαλαγμένο πλέον απο περιορισμούς να γίνεται η πιο απερίσκεπτη και διασκεδαστική περιπέτεια, προσδίδοντας όμως την απαραίτητη λεπτομέρεια και βάθος. Έτσι έγινε με το Civil War, το οποίο και έγινε σημείο αναφοράς του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel, έτσι έγινε και με το Iron Man 3 του Shane Black, στο οποίο η Marvel βρήκε την πιο προσωπική και ανατρεπτική ιστορία του αλλαζονικού playboy. Ακόμα και έτσι όμως τίποτα δεν μπορεί να σε προετοιμάσει, για τον “Thor, τον Τρίτο” του Taika Waititi.
Η πιο ανορθόδοξη πρόσληψη, για ταινία της Marvel (μέχρι σήμερα), του σκηνοθέτη των εξαιρετικών What We Do In The Shadows και Hunt For The Wilderpeople, δεν παραδίδει (για καλή μας τύχη) μια ακόμα τυπική ταινία με σούπερ-ήρωες. Για πρώτη φορά στις 16 ταινίες της (μέτρα αν θες), η Marvel –μέσω του Taika Waititi και στόν βαθμό που του έχει επιτραπεί – παραδίδει κάτι που δεν είναι μια ταινία δράσης γεμάτη με χιούμορ, αλλά μια “κωμωδία” δράσης που χρησιμοποιεί εκπληκτικά ειδικά εφε ως σκηνικό για gags.
Ο Waititi ξεκινάει την “κατηφόρα δίχως φρένο” απο την αρχή, αναπηδώντας από ένα γεμάτο από γέλιο πρόλογο – όπου ο Thor διακόπτει συνεχώς τον μονόλογο του δαίμονα Surtur (Clancy Brown) – σε μια γεμάτη απο gag αναμέτρηση με τον Loki-ως-Odin (Tom Hiddleston ) που ξεκινά και την ιστορία. Μια ιστορία που μέσα στήν “αβάσταχτη ελαφρότητά” της, βάζει τις βάσεις και γίνεται ένας γενναίος πρόλογος, με ανατροπές , συναίσθημα και αποφάσεις για την “νεα” ζωή του γενειοφόρου θεού του κεραυνού, ενω κατά την διάρκειά της καταφέρνει και κλείνει το μάτι, σε θέματα όπως η γενοκτονία, η δουλεία και την μετανάστευση (το τράγουδι των Led Zeppelin, Immigrant Song ακούγεται σε ολη την ταινία και γίνεται κάτι σαν σύνθημα).
Το Rangarok παντρεύει στοιχεία από τις ιστορίες των κόμικ Ragnarok και Planet Hulk, με το δεύτερο να αποτελεί και το βασικό σκηνικό όπου εξελίσεται το μεγάλο μέρος της ιστορίας. Το “Planet Hulk” προέρχεται από τα κόμικς της Marvel και πρόκειται για ένα storyline που έτρεξε μέσα από τα τεύχη του “The Incredible Hulk” και ασχολήθηκε με την απόφαση των ηρώων της Marvel να εξορίσουν τον Hulk σε έναν μακρινό πλανήτη και την προσπάθειά του να επιστρέψει στην Γη για να πάρει εκδίκηση. Το “Planet Hulk” λοιπόν περιέχει όντως ένα κομμάτι ιστορίας όπου ο υποδουλωμένος Hulk παίρνει μέρος σε μονομαχίες …και αυτό το μικρό κομμάτι τουλάχιστον μένει ανέπαφο.
“Εξόριστος”, στήν “άλλη πλευρά του σύμπαντος”, σε έναν πλανήτη σκουπιδιαριό… τον πλανήτη Sacaar, ο Thor προσγειώνεται ανώμαλα και αφού μαθαίνει για την ζωη σε αυτόν, μέσα απο ενα χιουμοριστικό βγαλμένο απο την φαντασία του Willy Wonka, VR orientation video, παραδίδεται στην επιμέλεια του Grandmaster, τον οποίο υποδύεται ο λατρεμένος Jeff Goldblum, σε μια ερμηνεία βγαλμένη απο την δεκαετία το ’80.
Εκεί ο Thor, χωρίς το θρύλικό του Mjolnir, θα κληθεί να μονομαχήσει με τον Hulk (Mark Ruffalo). Περισσότερο συναισθηματικός (και αρθρωτός!) από ποτέ, ο Hulk κάνει ίσως μια απο τις καλύτερες εμφανίσεις του. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τον Bruce Banner, όπου μέσω του Mark Ruffalo, παραδίδει την πιο απελευθερωμένη ερμηνεία του και μας κάνει να παρακαλάμε για μια stand-alone ταινία στο μέλλον.
Aφού “ξεμπερδέψει” με τη μονομαχία απέναντι στον παλιόφιλό του, θα τον πάρει από το χεράκι και θα ξεκινήσουν ένα ταξίδι από τη μία άκρη του σύμπαντος στην άλλη, για να προλάβουν να σώσουν την Asgard και όλους τους Asgardians από το τέλος της ύπαρξής τους, στα χέρια της πανίσχυρης θεάς Hela (Cate Blanchett). Η οποία (και δεν πιστεύω αυτό που γράφω), είναι ο αδύναμος κρίκος της ταινίας, με τις σκηνές της, να είναι ναι μεν ουσιαστικές για την πλοκή, αλλά κάπου αποσπάνε την προσοχή σου. Και οσο αναμφισβήτητα εντυπωσιακή είναι η Hela της Blanchett, τόσο ξεπερνιέται από τον άλλο σημαντικό, νέο και θηλυκό χαρακτήρα του Ragnarok , την Valkyrie της Tessa Thompson, η οποία σε κάθε σκηνή που εμφανίζεται κλέβει και την παράσταση.
Ο Chris Hemsworth, πετάει τον σαιξπηρικό και βαρύ μανδύα της πρώτης ταινίας του Kenneth Branagh, αφήνει πίσω του την (μάλλον) άτυχη στιγμή του Dark World και αισθάνεται πλέον πιο άνετα με τον χαρακτήρα του Odinson. Μάλλον τα περάσματά του απο τις ταινίες Ghostbusters και Vacation, ξύπνησαν την κωμική του πλευρά, την οποία εκμεταλλεύεται ο Waititi. Οι σκηνές με τον Doctor Strange (Benedict Cumberbatch) που θα θέλαμε λίγο παραπάνω, τον Loki (εκπληκτικός και εδω ο Tom Hiddleston) και φυσικά με τον ίδιο τον σκηνοθέτη στόν ρόλο του μονομάχου/επαναστάτη Korg, είναι ενα μικρό δείγμα, με τις κωμικές ατάκες να πέφτουν κατά ριπάς (!)
Ναι …το χιούμορ του Ragnarok μπορεί είναι ευρύ όσο και εκκεντρικό, διατηρεί όμως την ευαισθησία του Waititi, με συναισθηματικούς ρυθμούς, συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης κλίμακας σκηνής της τρίτης πράξης και την απώλεια ενός σημαντικού χαρακτήρα. Περιττό να αναφερθεί κάνεις στα ειδικά εφέ που βάζουν πραγματικά πολύ ψηλά τον πήχη, όντας όμως αυτή τη φορά πλαισιωμένα από ένα σενάριο γεμάτο ζωντάνια, συνοχή και ενότητα που καταφέρνει να κρύψει (εν μέρη) αρκετά καλά τις γνωστές παθογένειες του είδους.
Το Thor: Rangarok είναι η πιο “τολμηρή” και εξωφρενικά διασκεδαστική ταινία, που έχει βγεί απο τα στούντιο της Marvel. Το μόνο που μένει είναι να μπείτε και εσείς, σε αυτό το roller coaster χρωμάτων και διασκέδασης και να ανακαλύψετε οτι το Rangarok, δεν είναι μόνο μια κορυφαία προσθήκη στο Marvel Cinematic Universe (MCU), αλλά μία από τις πιο ξεκούραστες και ευχάριστες (κωμικές) περιπέτειες της χρονιάς, ένα δημιούργημα που σίγουρα καταφέρνει να ξεχωρίσει μέσα στο action πλήθος.
4/5
