Ο γάμος μεταξύ του νεαρού πολιτικού Seretse Khama (David Oyelowo), από τη Botswana της Αφρικής και της Αγγλίδας, τραπεζικής υπαλλήλου, Ruth Williams (Rosamund Pike), έμελλε το 1940, λίγο μάλιστα πριν την κορύφωση του “Μεγάλου Πολέμου“, να προκαλέσει, διχάζοντας ένα ολόκληρο έθνος και την κοινή γνώμη, γεννώντας ένα «κόλλημα» που θα έβρισκε τη λύση του 17 ολόκληρα χρόνια μετά. Η ειρωνεία είναι πως, μετά το πέρας του πολέμου, η ίδια αυτή κοινή γνώμη, θα καταδίκαζε της θηριωδίες που πραγματοποιήθηκαν από μια άλλη χώρα, στο όνομα του γενικού ρατσισμού και των πολιτικών διακρίσεων.
Φυσικά, η εν λόγω σύγκριση είναι άνιση και ως ένα βαθμό αδόκιμη. Όμως, μέσα από τις αναφορές του σεναρίου στο «A United Kingdom» δια χειρός Guy Hibbert («Five Minutes of Heaven») και σκηνοθεσία Amma Asante («Belle»), εύκολα γίνεται αντιληπτό, πως οι ισορροπίες που δυνητικά θα οδηγήσουν μία κοινωνία σε ανάλογη, παραβατική συμπεριφορά, είναι το ίδιο ευαίσθητες, βασισμένες στην ανοχή και τον εθελοτυφλησμό της εκάστοτε κοινωνίας, προσαρμοσμένες κατά το δοκούν. Με το ζήτημα του ρατσισμού να συνεχίζει να γεμίζει με μαύρες σελίδες την ιστορία της ανθρωπότητας ακόμα και σήμερα, φιλμ όπως το συγκριμένο, κρίνονται πάντα επίκαιρα.
Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη αναφορά εντοπίζεται όταν ιμπεριαλισμός, πολιτικές βασισμένες στο μπούλινγκ και ταμπού φιλοσοφία (τα γεγονότα εδώ διαδραματίζονται την εποχή που ο κόσμος είχε αρχίσει να βιώνει τις συνέπειες του Απαρχάιντ), απεικονίζονται με επιδερμικότητα και σε στιγμές σκανδαλώδης αφέλειας. Οι «διαφωνίες» βλέπεις μεταξύ του αποικιοκράτη και των υπηκόων του, δεν λύνονταν τόσο πολιτισμένα όσο θέλει να παρουσιάσει το σενάριο της Hibbert.
Με γνώμονα την οικονομία του χρόνου, οι προσωπογραφίες μένουν μετέωρες, χωρίς υπόβαθρο, στερώντας σου την ευκαιρία να συμμεριστείς ουσιαστικά το πρόβλημα του ζευγαριού, αλλά και τις επιπτώσεις που επέφερε στην καθημερινότητα τους, η θαρραλέα αυτή τους επιλογή. Όχι ότι το μήνυμα του κειμένου ή των εικόνων του δεν είναι σαφές, ο συνδυασμός όμως της μέτριας απόδοσης του cast (η Rosamund Pike έξω από τα «νερά» της στη δεύτερη της συνεργασία με τον συμπρωταγωνιστή της μετά το «Jack Reacher») και της κομφορμιστικής επιλογής κινηματογράφησης από τη σκηνοθέτη, δεν βοηθούν το θεατή να αντιληφθεί πλήρως το ζήτημα που δημιουργήθηκε σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό βαθμό.
Στο «A United Kingdom», όπως άλλωστε προτάσσει και ο τίτλος του, επιχειρείται η συμφιλίωση δυο λαών πάνω από ένα αρκετά ευαίσθητο ζήτημα που απασχόλησε αρκετά. Η εκτέλεση της παραγωγής σε πραγματικά μέρη όπου έζησε και δραστηριοποιήθηκε το ζεύγος, η συμμετοχή στα γυρίσματα 3.000 πολιτών της Botswana (έχουμε ακόμα και την cameo του εγγονού του Seretse Khama), εξυπηρετούν σε αναπαράσταση. Η άμβλυνση όμως των γωνιών, θα μπορούσε να ισορροπεί με μια ενδελεχής ενδοσκοπική ματιά στις προσωπικότητες, κερδίζοντας την υστεροφημία που αξίζει στο παρόν. Ακόμα και έτσι, δεν παύει να «ενημερώνει» για ένα ζήτημα άγνωστο σε πολλούς.
2,5/5
