Πάμε σινεμά: Upgrade

Ένας άντρας πέφτει θύμα μιας ομάδας κακοποιών που δολοφονούν τη γυναίκα του, ενώ αφήνουν εκείνον παράλυτο. Η δίψα του για εκδίκηση θα ικανοποιηθεί, όταν θα δεχθεί την πρόταση να εμφυτεύσει στο σώμα του ένα τεχνολογικά πρωτοποριακό τσιπ, ικανό να ελέγχει τις κινήσεις του. Θα αποκτήσει έτσι πανίσχυρες ικανότητες, αλλά και τη δυνατότητα να πάρει αιματηρή εκδίκηση τόσο για τη δολοφονία της γυναίκας του όσο και τη δική του παράλυση.

Μισός άνθρωπος, μισός cyborg, όλος εκδικητής. Σε μία παραλλαγμένη επιρροή των όσων μας παρουσίασε την δεκαετία του 80 το θαρραλέο για την εποχή του, “Robocop”, (ενός νοσταλγικά «διεστραμμένου» Paul Verhoeven), ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος εδώ Leigh Whannell (Saw), χαμηλώνει τα φώτα και αποδυναμώνει την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που θα περίμενες σε εκδοχή του τύπου, παρουσιάζοντας ένα σφηνάκι βίας και σασπένς, τόσο σεμνό και συμμαζεμένο, που δύσκολα θα το προσπεράσεις θεωρώντας το ανούσιο.

Δεν απορούμε για την αποδοχή του από το κοινό, όπου και αν προβλήθηκε, αφού ο Whannell δουλεύει με επαγγελματισμό πίσω από την κάμερα, κρατώντας το φακό του σπιρτόζικα στις μάχες σώμα με σώμα, «παιχνιδίζοντας» μάλιστα σε στιγμές, ως άλλος gamer σε σκληρό στίβο μάχης κονσόλας. Ήρωες αναλώσιμοι, πλοκή απροβλημάτιστη (ο κεντρικός χαρακτήρας που μεταλλάσσεται από το σενάριο μόνο και μόνο για να πάρει εκδίκηση, ενώ παράλληλα κατακρημνίζει το επόμενο τεχνολογικό θαύμα), διάρκεια στο όριο της απόλαυσης και φυσικά, fatalities με κάθε τρόπο.

Πίσω από το πρόσωπο του τιμωρού, συναντάς τον Logan Marshall-Green (που οκ, φέρνει κάτι από Tom Hardy, αλλά με σημαντική έκπτωση σε μυϊκή μάζα), να προσπαθεί να ανταπεξέλθει στο βιονικό προφίλ του ρόλου που υποδύεται, σε μια αναμέτρηση με υποκριτικούς «αντιπάλους», χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.

Και αν τα παραπάνω δεν σε έπεισαν να καταθέσεις το βαλάντιο σου ώστε να οδηγηθείς στη σκοτεινή αίθουσα, ο εκδικητής μας δεν θα ανακόψει το έργο του απογοητευμένος για χάρη σου. Θυμήσου μόνο ότι μικρά, cine «στιχάκια» όπως αυτό, είναι ένας από τους λόγους που ο κινηματογράφος συνεχίζει (και θα συνεχίζει) να μας διασκεδάζει.

3/5