Στη μελέτη συμμετείχαν 957 ενήλικες, ηλικίας άνω των 55 ετών. Οι ερευνητές συγκέντρωσαν πληροφορίες σχετικά με την κατανάλωση τσαγιού κατά το διάστημα 2003-2005, ενώ οι εθελοντές συμμετείχαν σε τεστ αξιολόγησης της νοητικής τους λειτουργίας κάθε 2 χρόνια μέχρι το 2010.
Επιπλέον, συλλέχθηκαν πληροφορίες για τις συνήθειες του τρόπου ζωής, το ιατρικό ιστορικό, τις σωματικές και κοινωνικές δραστηριότητες των συμμετεχόντων και ταυτοποιήθηκαν όσοι έφεραν ένα συγκεκριμένο γονίδιο που συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νόσου του Αλτσχάιμερ.
Συνολικά, βρέθηκε πως η καθημερινή κατανάλωση τσαγιού σχετίζεται με μείωση της πιθανότητας εμφάνισης έκπτωσης της νοητικής λειτουργίας κατά 50%, ενώ η αντίστοιχη μείωση μεταξύ των ατόμων που είχαν γενετική προδιάθεση για εμφάνιση νόσου του Αλτσχάιμερ, ανήλθε στο 86%. Επιπλέον, τα αποτελέσματα δε φάνηκαν να διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος του τσαγιού.
Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, η πιθανή προστατευτική δράση του τσαγιού θα μπορούσε να αποδοθεί στην υψηλή περιεκτικότητά του σε βιο-δραστικά συστατικά με αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που ενδεχομένως προστατεύουν τα κύτταρα του εγκεφάλου.
Κλείνοντας, σχολιάζουν πως η κατανόηση των υπεύθυνων μηχανισμών βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο και συνεπώς απαιτούνται περισσότερες μελέτες, πριν οδηγηθούμε σε σαφή συμπεράσματα.
