Μετρώντας αντίστροφα για τα Χριστούγεννα, μερικοί που βρίσκονται σε πρόγραμμα διατροφής, βιώνουν εσωτερικά μια αυξημένη ανησυχία. Για το πώς θα διαχειριστούν το θέμα των γευμάτων. Αλλά όχι μόνο για αυτό, αλλά και το πώς θα μπορέσουν να «συνυπάρχουν» με τόσο φαγητό γύρω τους. Γιατί δεν μπορούν να ξεκαθαρίσουν μέσα τους αν είναι φίλος ή εχθρός;
Μερικές φορές η αγωνία μπορεί να είναι δικαιολογημένη όταν θυμούνται παλαιότερες συμπεριφορές. Κατά βάση όμως είναι χωρίς λόγο, γιατί διαρκώς βρισκόμαστε με φαγητό στο σπίτι. Πώς μπορεί κάποιος να ξεφύγει από αυτό το άγχος; Ποια είναι η σωστή διαχείριση του θέματος χωρίς υπερβολές και ακραίες επιλογές; (Τρώω τα πάντα ή τίποτα)
Φίλος ή εχθρός;
Αρχικά ξέρουμε ότι το φαγητό δεν είναι ούτε εχθρός ούτε φίλος. Είναι το μέσο με το οποίο ο οργανισμός μας θα πάρει από το περιβάλλον τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Φυσικά ξέρουμε καλά ότι το φαγητό έχει συνδεθεί με την κοινωνική μας ζωή. Αυτό όμως δεν αναιρεί τον πρωταρχικό του ρόλο.
Όταν βρισκόμαστε σε ένα σπίτι γεμάτο φαγητά ή στην προκειμένη περίπτωση ακόμα και γλυκά, θα πρέπει να ξέρουμε ότι συγκεκριμένες στιγμές καταναλώνουμε το φαγητό. Και αυτό γίνεται όταν πεινάμε. «Μα το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι καταναλώνουμε τροφή όταν δεν πεινάμε». Σωστά και για αυτό πριν καταναλώσουμε κάποια τροφή θέτουμε στον εαυτό μας αυτό το ερώτημα. “Πεινάς;”
Για παράδειγμα πρι …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
