Αρχίζει το ματς – δεν αναφέρομαι στο Μουντιάλ – και η αναμέτρηση προβλέπεται μακρά και σκληρή.
Μετά το σφύριγμα, κατά το Σύνταγμα, «διαιτητή», εν προκειμένω του Κυριάκου Μητσοτάκη, στα κομματικά επιτελεία σήμανε προεκλογικός συναγερμός. Είναι ήδη εμφανές ότι η Νέα Δημοκρατία θα προσπαθήσει να γοητεύσει το γυναικείο κοινό, όπου οι επιδόσεις της είναι χαμηλές – επιστρατεύτηκε ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος με μια σαφώς στοχευμένη τηλεοπτική εμφάνιση επιχείρησε να απευθυνθεί στο γυναικείο συναίσθημα. Και έπεται συνέχεια.
Υπάρχει φυσικά και η δεξαμενή της νέας γενιάς, όπου η επιρροή του κυβερνώντος κόμματος είναι ιδιαίτερα προβληματική, παρά τις παρεμβάσεις για φθηνό Ίντερνετ και την εξαγγελία για «προσιτή στέγη». Οι νέοι σε μεγάλο βαθμό παραμένουν επιφυλακτικοί απέναντι στην κυβέρνηση αλλά και ευρύτερα απέναντι στο πολιτικό σύστημα, αισθάνονται ότι ο λόγος τους δεν μετράει και θεωρούν ότι η χώρα τους προσφέρει «χλωμές» ευκαιρίες (έρευνα Διανόησης).
Σε ό,τι αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, υπερτερεί μεν σε αυτό το σημείο αλλά το στοίχημα για την Κουμουνδούρου είναι να καταφέρει να σηκώσει τη νεολαία από τον καναπέ. Κατά τα άλλα απέχει αρκετά από το στόχο της δημιουργίας διαύλου επικοινωνίας με τους συνταξιούχους, οι οποίοι εξακολουθούν… να πίνουν νερό στο όνομα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ φαίνεται ότι δεν έχει επουλώσει ικανοποιητικά τις πληγές που προκάλεσε στη Μεσαία Τάξη στη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας.
Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ από την πλευρά του κρατάει γερά στους πολίτες άνω των 65 ετών, ευελπιστεί ότι η ανανέωση στην ηγεσία του θα παίξει θετικό ρόλο στην προσέλκυση περισσότερων νέων ανθρώπων ενώ έχει ήδη τοποθετήσει στον εκλογικό χάρτη τις δύο πρώτες σημαιούλες: Λεκανοπέδιο Αττικής και Κρήτη.
Αυτά ως προς το τεχνικό σκέλος των εκλογών, ας μεταφερθούμε τώρα στο πολιτικό πεδίο. Από τις μέχρι σήμερα γνωστές δημοσκοπήσεις και ορισμένες ακόμα το αποτέλεσμα των οποίων είμαι σε θέση να γνωρίζω, η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει τις περισσότερες αρνητικές κρίσεις σε δύο τομείς: Διαφάνεια – Διαφθορά και διαχείριση της ακρίβειας, την ώρα μάλιστα που χαρακτηρίζεται ως το κόμμα το οποίο «ενδιαφέρεται μόνο για τα συμφέροντα των ισχυρών και των πλουσίων».
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα, ανακύπτουν άλλα είδους προβλήματα. Του αναγνωρίζεται η υπεροχή σε ζητήματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κοινωνικής δικαιοσύνης, αμφισβητείται όμως έντονα η ικανότητά του να διαχειριστεί την οικονομία ενώ του καταλογίζεται παράλληλα και ένδυα στελεχών. Επιπρόσθετα, οι πολίτες εκτιμούν ότι συχνά διολισθαίνει στον λαϊκισμό.
Στις προαναφερθείσες δημοσκοπικές αναζητήσεις δεν έχει μετρηθεί το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ ως προς τη διαχείριση των προβλημάτων και την αντιπολιτευτική του στάση. Υπάρχουν όμως άλλες έρευνες που καταγράφουν ενδιαφέροντα στοιχεία για την αξιολόγηση της στρατηγικής της Χαριλάου Τρικούπη. Από αυτά προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι οι βασικοί άξονες στους οποίους άφησε θετικό αποτύπωμα στην κοινή γνώμη – κατά την μακρά κυβερνητική του διαδρομή – είναι κατά σειρά οι εξής:
Εθνικό Συστήμα Υγείας (Γιώργος Γεννηματάς), διαχείριση ασφαλιστικού.
Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση (Άννα Διαμαντοπούλου), Προστασία Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Μελίνα Μερκούρη – Μάρμαρα του Παρθενώνα).
Κοινωνική σύγκλιση, ενίσχυση του Δημοσίου και των δημοσίων υπαλλήλων.
Με άλλα λόγια πρόκειται για μεγάλες δεξαμενές ψηφοφόρων, σε σχέση με τις οποίες το Κίνημα Αλλαγής δεν έχει αναπτύξει μέχρι στιγμής αξιόλογη δυναμική.
Ας επανέλθουμε στην εικόνα που αποτυπώνει την «αχίλλειο πτέρνα» καθενός από τα δύο κόμματα εξουσίας. Σε μια πρώτη ανάγνωση καταλήγουμε στη διαπίστωση ότι υπάρχει αδιέξοδο. Η Νέα Δημοκρατία εγγυάται την προοπτική της οικονομίας αλλά υπολείπεται σε θέματα λειτουργίας της Δημοκρατίας και ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με την ανώτερη τάξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ ναι μεν εγγυάται την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά δεν παρέχει εχέγγυα για τη διαχείριση των οικονομικών προβλημάτων της χώρας ούτε διαθέτει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Επομένως κανένα από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα δεν ανταποκρίνεται πλήρως στο σύνολο των προσδοκιών της κοινωνίας. Θα μου πείτε, έχει συμβεί και στο παρελθόν. Σύμφωνοι, αλλά ποτέ δεν είχαν ανιχνευτεί τα συγκ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
