Η πρώτη απεργία εδώ και 50 χρόνια στην Τράπεζα της Αγγλίας

0
115

Εργαζόμενοι στην Τράπεζα της Αγγλίας τάχθηκαν υπέρ απεργιακών κινητοποιήσεων για πρώτη φορά εδώ και πάνω από 50 χρόνια ζητώντας υψηλότερους μισθούς, προκειμένου να τερματιστεί ο αυστηρός έλεγχος στους μισθούς του δημόσιου τομέα στη Βρετανία.

Το Unite, το μεγαλύτερο συνδικάτο της Βρετανίας, ανακοίνωσε ότι οι εργαζόμενοι στα τμήματα συντήρησης και ασφάλειας στην κεντρική τράπεζα θα απεργήσουν για τέσσερις ημέρες από τις 31 Ιουλίου καθώς τους δόθηκε αύξηση μισθού 1%.

Η περίοδος αυτή συμπίπτει με την επόμενη συνεδρίαση των αξιωματούχων της κεντρικής τράπεζας για τη νομισματική πολιτική.

Η Βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι δέχεται αυξανόμενες πιέσεις από τους βουλευτές για να τερματίσει το πλαφόν 1% – που είναι χαμηλότερο του πληθωρισμού – στις μισθολογικές αυξήσεις στο δημόσιο τομέα, κάτι που ισχύει από το 2013 στο πλαίσιο των προσπαθειών για περιορισμό των κρατικών δαπανών.

Αν και αυτό το πλαφόν δεν ισχύει για την ανεξάρτητη Τράπεζα της Αγγλίας, η κεντρική τράπεζα λειτουργεί σε ένα περιβάλλον μισθολογικών περιορισμών για τους αξιωματούχους του δημόσιου τομέα. Μια απεργιακή κινητοποίηση θα έφερνε ενδεχομένως σε δύσκολη θέση την κεντρική τράπεζα, της οποίας οι αξιωματούχοι που είναι αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής έχουν επικεντρωθεί σημαντικά στις προοπτικές για την αύξηση των μισθών.

Η Τράπεζα, που απασχολεί περίπου 3.600 άτομα, δήλωσε ότι η Unite κάλεσε σε ψηφοφορία περίπου το 2% του εργατικού της δυναμικού.

«Εάν προχωρήσει η απεργία, η Τράπεζα έχει ήδη εκπονήσει σχέδια προκειμένου όλες οι υπηρεσίες να μπορούν να συνεχίσουν να λειτουργούν αποτελεσματικά. Θα συνεχίσουμε τις συζητήσεις με την Unite και ελπίζουμε να υπάρξει ένα θετικό αποτέλεσμα»

Η Unite δήλωσε ότι κάποιοι εργαζόμενοι της Τράπεζας κερδίζουν λιγότερα από 20.000 λίρες (25.700 δολάρια) το χρόνο, άρα μια αύξηση κατά 1% θα είχε πιθανόν ως αποτέλεσμα να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες.

Το συνδικάτο κάλεσε το διοικητή της Τράπεζας της Αγγλίας να παρέμβει, λέγοντας ότι θα εξετάσει την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων εάν δεν διευθετηθεί η διαμάχη.