Ο Πύρρος Δήμας βρέθηκε καλεσμένος του Νίκου Χατζηνικολάου στο πλατό της εκπομπής «Ενώπιος Ενωπίω» στον ΑΝΤ1. Εκεί, ο Έλληνας Ολυμπιονίκης προχώρησε, μέσα σε όλα, σε μια εξομολόγηση από καρδιάς για την σύζυγο του, Αναστασία η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από τρία χρόνια.
Ειδικότερα, στην εκπομπή προβλήθηκαν όσα είχε πει η ίδια η Αναστασία πριν λίγα χρόνια, σε προηγούμενο «Ενώπιος Ενωπίω», με αποτέλεσμα ο Πύρρος Δήμας να φορτιστεί έντονα συναισθηματικά.
«Με την Αναστασία κάναμε πολλά πράγματα μαζί, που άλλοι άνθρωποι δεν θα τα έκαναν ούτε σε τρεις ζωές»
Ο Πύρρος Δήμας σημείωσε χαρακτηριστικά: «Η Αναστασία έπαιξε σε όλα τεράστιο ρόλο στη ζωή μου. Θεωρώ ότι μεγαλώσαμε μαζί και κάναμε πολλά πράγματα μαζί, που άλλοι άνθρωποι δεν θα τα έκαναν ούτε σε τρεις ζωές. Μου χάρισε τέσσερα υπέροχα παιδιά… Πολλά μου χάρισε…».
«Τρέξαμε τόσο γρήγορα για να το αντιμετωπίσουμε που στο τέλος μαζευτήκαμε ξαφνικά στο σπίτι»
Και συνέχισε λέγοντας: «Όλα έγιναν τόσο γρήγορα που δεν καταλάβαμε κιόλας. Τρέξαμε τόσο γρήγορα για να το αντιμετωπίσουμε που στο τέλος μαζευτήκαμε ξαφνικά στο σπίτι. Θυμάμαι όταν πήγαμε στο σπίτι μετά το χειρουργείο, σηκωνόταν το βράδυ, όταν κοιμόντουσαν τα παιδιά και έκλαιγε μόνη της».
«Την άφησα δυο, τρεις μέρες να το χωνέψει όλο αυτό»
Και συμπλήρωσε ο Πύρρος Δήμας: «Την άφησα δυο, τρεις μέρες να το χωνέψει όλο αυτό. Κάποια στιγμή της λέω, “δεν γίνεται άλλο αυτό το πράγμα που κάνεις, είναι κακό., δεν βοηθάς τον εαυτό σου, δεν βοηθάς ούτε τα παιδιά ούτε και μένα”. “Θα πεθάνω” μου λέει. “Και εγώ θα βγω αύριο στους δρόμους και μπορεί να τρακάρω με μια νταλίκα και να πεθάνω, κανείς δεν ξέρει πότε θα πεθάνει” απάντησα».
«Από εκείνη την ημέρα ήταν σε όλα μια μαχήτρια, έδωσε αγώνα με χαμόγελο»
«Από εκείνη την ημέρα ήταν σε όλα μια μαχήτρια, έδωσε αγώνα με χαμόγελο. Αξιοπρεπέστατος αγώνας. Τι να πω… Δεν έχω λόγια», πρόσθεσε ο Έλληνας Ολυμπιονίκης.
«Δεν μπορείς να καλύψεις τον ρόλο της μαμάς στα παιδιά, απλά είμαι τυχερός που είναι μεγάλα πια και μπορούν να στηρίξουν τον εαυτό τους»
«Σήμερα νομίζω ότι στο σπίτι που ζω, επειδή έχουμε πολλές στιγμές μαζί, θα βγει και θα μου πει “επ, μην αφήσεις το σακάκι εκεί, μάζεψε τα παπούτσια”. Δεν μπορείς να καλύψεις τον ρόλο της μαμάς στα παιδιά, απλά είμαι τυχερός που είναι μεγάλα πια και μπορούν να στηρίξουν τον εαυτό τους. Συγχρόνως όμως στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, περάσαμε πολλά».
