Βαθμολόγησε το άρθρο
[Total: 0 Average: 0/5]
O ιός COVID-23 έχει μεταλλαχθεί και ο κόσμος βρίσκεται στο τέταρτο έτος καραντίνας. Οι μολυσμένοι Αμερικανοί εξαφανίζονται από τα σπίτια τους και εξαναγκάζονται να μεταβούν σε στρατόπεδα καραντίνας γνωστά ως Q-Zones, από τα οποία δεν υπάρχει διαφυγή. Μέσα σε αυτό το δυστοπικό τοπίο ο Nico που έχει ανοσία στον θανατηφόρο ιό, βρίσκει την ελπίδα και την αγάπη στη Sarah. Όταν η Sarah όμως εκτιμάται ότι έχει μολυνθεί, ο Nico αγωνίζεται απεγνωσμένα, αναζητώντας το μόνο πράγμα που μπορεί να την σώσει από τη φυλάκιση ή ακόμα και τον θάνατο.
Η ταινία Songbird πραγματικά από τα πρώτα λεπτά της μυρίζει… αρπαχτή. Μπορεί να μην είναι σε σκηνοθεσία Michael Bay αλλά το όνομα του στην παραγωγή και μόνο είναι αρκετό και εμφανές. Τα δεκάδες πλανα ανά δευτερόλεπτο (σήμα κατατεθέν), το μοντάζ σε βαθμό επιληψίας και οι εναλλαγές στον ρυθμό, προετοιμάζουν από την αρχή τον θεατή.
Μια ταινία με το ζόρι 80 λεπτά, με over the top ερμηνείες (κάκιστες στο σύνολο τους), εντελώς forced σκηνές που δεν έχουν καμία συνοχή και δεν βγάζουν νόημα και πολλά ακόμα, συνθέτουν αυτό το συνονθύλευμα.
Συνήθως όταν βλέπει κανείς μια ταινία πάνω σε κάτι τόσο επίκαιρο μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η αρπαχτή μυρίζει από… χιλιόμετρα και το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και εδώ, σε μια διασκεδαστικά κακή προσπάθεια, η οποία είναι τόσο σοβαροφανής που καταλήγει αστεία.
Έχει μια προσχηματική σκηνοθεσία, υποπλοκές που δεν έχουν καμία συνοχή, λίγο… Οικογενειακές Ιστορίες (ναι μερικές εξελίξεις θα σας το θυμίσουν), λίγη δράση και χάνεται η μπάλα στο δεύτερο μέρος με το φινάλε να είναι τόσο βιαστικό που λές “μα καλά, πότε τελείωσε;”
Εδώ πραγματικά έχουμε μια ξέφρενη ιδέα που είναι γεμάτη από προχειρογραμμένες σκηνές και κακές ερμηνείες, συνεχώς καρικατούρα, χωρίς να βγάζει νόημα η όλη εξέλιξη και όσο περνάει η ώρα, τίποτα δεν μοιάζει να έχει αρχή, μέση και τέλος.
Σίγουρα δεν θα σου μείνει κάτι στο μυαλό μετά το τέλος της και θα πει κάποιος “μα καλά και εσύ από θρίλερ πανδημίας περιμένεις ηθικά διδάγματα;”, αλλά η ίδια η ταινία έχει τέτοια ηθική προέκταση άνευ λόγου και αιτίας, που δεν μπορεί να την δικαιολογήσει στην τελική.
Το στόρι και η εξέλιξη χάνουν την μπάλα και φυσικά δεν είναι αυτό το ζητούμενο, αλλά ακόμα και η προσπάθεια για μια τυπική περιπέτεια-θρίλερ δεν πετυχαίνει εντελώς τον στόχο της, μιας και ο ρυθμός της ταινίας είναι άστατος, ενώ η καρικατούρα πάει… σύννεφο.
Χαρακτήρες που δεν μπορείς με τίποτα να τους πάρεις στα σοβαρά, με μια σχετικά ενδιαφέρουσα κεντρική ιδέα η οποία δεν αξιοποιείται και ό,τι αναφέρει σε μια σκηνή, το αναιρεί στην επόμενη μας οδηγούν σε μια ταινία που πραγματικά δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Για να συνοψίσουμε η ταινία Songbird είναι generic και ξέρεις πως πραγματικά θα την τελειώσεις με το ζόρι, καθώς την ξεχνάς λίγο μετά το τέλος της, σε μια προσπάθεια που ξεδιάντροπά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πανδημία από την δική της σκοπία.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: ★☆☆☆☆
– Ακόμα, μπορείτε να δείτε:
0
Λεπτά
Songbird Trailer
Cineramen
