Πριν δύο χρόνια γνωρίσαμε το Black Mirror: Bandersnatch. Ένα πρωτόγνωρο φιλμ από το Netflix που έκανε κάτι καινούργιο στη βιομηχανία αφήνοντας τον θεατή να διαλέξει εκείνος το δρόμο και την εξέλιξη της ιστορίας μέσα από διάφορες αποφάσεις και επιλογές, καθώς παρακολουθούσε. Έκανε κάτι αρκετά πρωτότυπο με όλο τον κόσμο να μιλάει γι’ αυτό το φιλμ εκείνο τον καιρό και μάλιστα το Netflix πέρυσι είχε δηλώσει ότι σκοπεύει να φέρει κι άλλες τέτοιες εμπειρίες στην πλατφόρμα του. Βέβαια, ένα παρόμοιο είδος έχουμε γνωρίσει και στο χώρο των videogames, με τίτλους όπως το Life is Strange, το Τhe Walking Dead της Telltale, το Heavy Rain, τα οποία θέλουν να πουν μια ιστορία σα να παρακολουθείς τηλεοπτική σειρά ή ταινία. Όπως όλα δείχνουν, πολλοί developers από το χώρο του σινεμά ή των βιντεοπαιχνιδιών στρέφονται σε αυτό το genre, θέλοντας να πάρουν ένα κομμάτι από την…πίτα.
Η RhinoTales είναι μια ομάδα από επαγγελματίες κινηματογραφιστές που αγαπούν το σινεμά και τα videogames και θέλησαν να δημιουργήσουν μια ταινία, στην οποία ο παίκτης θα παίρνει πολλές αποφάσεις για την εξέλιξη της εκάστοτε σκηνής και της ιστορίας.
Έτσι, «γέννησαν» το “She Sees Red”, μια διαδραστική ταινία που λαμβάνει χώρα σε ένα νυχτερινό κλαμπ, όπου μια ντετέκτιβ έχει αναλάβει να διαλευκάνει μια υπόθεση για έναν φόνο. Παρά την κυνική αντίσταση του ιδιοκτήτη του κλαμπ, η εν λόγω γυναίκα προσπαθεί να εντοπίσει τον πονηρό εγκληματία, ο οποίος, για άγνωστους λόγους, αφήνει πολλά στοιχεία πίσω του και συνεχίζει να σκοτώνει… Εμείς ως παίκτες, εκτός από τη γυναίκα και τους υπαλλήλους του κλαμπ, παίρνουμε τον «έλεγχο» και τις αποφάσεις για τον στυγερό εγκληματία, καθώς και για τις κινήσεις του. Οι διαφορετικές επιλογές του θεατή οδηγούν σε διαφορετικές σκηνές που αλληλοσυμπληρώνονται και βοηθούν στην αποκάλυψη της πλοκής. Ναι, εμείς ως θεατές, βλέπουμε και τη μεριά του ενόχου. Το κάθε playthrough ολοκληρώνεται σε περίπου 20-25 λεπτά και την πρώτη φορά που το ολοκλήρωσα είδα ότι είχα παρακολουθήσει μόνο τις 22 από τις 64 σκηνές που διέθετε, οπότε το έπαιξα και άλλες φορές για να μάθω πραγματικά όλα όσα έχει να μου προσφέρει η ιστορία της ταινίας για τα εγκλήματα που έγιναν.
Φυσικά, τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και μέσα από τα διαφορετικά τέλη, ο παίκτης μαθαίνει πολλά περισσότερα για το τι πραγματικά συμβαίνει. Δυστυχώς, αν το ολοκληρώσετε μόνο μία φορά, δε θα μάθετε τι κρύβεται από πίσω, κάτι που δίνει ένα συν στο replayability. Η ιδέα του να διαλευκάνεις ένα μυστήριο είναι ιντριγκαδόρικη, όμως το συγκεκριμένο project έχει αρκετά προβλήματα στην υλοποίησή του.
Αρχικά το σενάριο είναι αρκετά πρόχειρο και κλισέ, με μηδαμινές εξελίξεις στους χαρακτήρες, κάτι που θα περίμενε κανείς από ένα αστυνομικό θρίλερ. Σου «πετάει» που και που κάποιες πληροφορίες, αλλά δεν είναι αρκετές και πιστεύω ότι αυτό έγινε για να μειώσουν τη διάρκεια, ούτως ώστε να παιχτεί αρκετές φορές και με διαφορετικές αποφάσεις. Όλο το playthrough αλλάζει όταν επιλέγουμε ένα διαφορετικό δρόμο, ξεκλειδώνοντας, έτσι, διαφορετικές σκηνές (σαν chapters) που δίνουν περισσότερες πληροφορίες στην έρευνα. Δυστυχώς, οι ερμηνείες σχεδόν από όλο το cast κυμαίνονται από μέτριες έως κακές, με φτηνιάρικα εφέ στις σκηνές δράσης και κακές χορογραφίες στο…”ξυλίκι” επί της οθόνης.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια σκηνή με τον δολοφόνο να καρφώνει ένα μαχαίρι στο θύμα του σε έναν πάγκο και φαινόταν στην καλύτερη ερασιτεχνικό το αποτέλεσμα, λες και τελείωσε το budget για τα ειδικά εφέ. Το μεγαλύτερο, όμως, πρόβλημα στο She Sees Red, είναι η αγγλική βερσιόν ή αλλιώς dub, που θυμίζουν μεξικάνικα σήριαλ της δεκαετίας του ’90. Όλη η ταινία έχει γυριστεί στα ρωσικά, αλλά υπάρχει η επιλογή για αγγλική γλώσσα. Δυστυχώς, όμως, ούτε τα αγγλικά ούτε τα ρωσικά σώζουν την κατάσταση, με αποτέλεσμα όλη η κακή ηθοποιία με τη μέτρια υποκριτική των ηθοποιών να χάνουν στο σύνολό τους.
Τέλος, θέλω να αναφέρω ότι η μουσική επένδυση ήταν ίσως το καλύτερο κομμάτι του παζλ, ντύνοντας με σκοτεινά ambient την κάθε σκηνή, αλλά σίγουρα δεν είχα απαιτήσεις για κάτι παραπάνω από μια τέτοια μικρή παραγωγή. Εν τέλει, πιστεύω ότι αυτό το genre έχει δρόμο ακόμα μπροστά του και είμαι περίεργος να δω κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, με καλύτερο σενάριο, αποφάσεις και υποκριτική από αυτό το She Sees Red, οι οποίες θα πατάνε στα πόδια τους και θα αλλάζουν εντελώς το σενάριο και φινάλε, κάτι που δυστυχώς δε συνάντησα σε αυτή την περίπτωση.
Μπορώ να το προτείνω σε μερικούς που πέρασαν καλά με το “Bandersnatch” για ένα Σάββατο βράδυ με την παρέα, αλλά ταυτόχρονα δεν είμαι σίγουρος αν αξίζει να επενδύσετε €9,99 για μία «μικρή» ταινία που οι αποφάσεις της δεν αλλάζουν και τόσο πολύ τα γεγονότα.
