Για την απώλεια του πατέρα του και πόσο του άλλαξε τη ζωή μίλησε ο Σπύρος Μπιμπίλας στο περιοδικό «Λοιπόν« και την Μαρία Σοφιανού.
- Πάμε λίγο στα πιο δικά σου… Έχασες τον μπαμπά σου σε τρυφερή ηλικία…
Δυστυχώς, τον έχασα όταν ήμουν δεκατριών ετών. Πέρασα πολύ δύσκολες καταστάσεις. Μεγάλη φτώχεια. Αναγκάστηκα να δουλέψω από τα δεκαπέντε μου. Δεν μπορώ να σου πω τι μου έλειψε από εκείνον, γιατί δεν πρόλαβα να τον χαρώ. Μόνο άρρωστο τον θυμάμαι, μου έλειψε να έχω έναν υγιή μπαμπά. Από όλο αυτό, εγώ έγινα τόσο προσεκτικός με την υγεία μου, δεν θέλω να μπω στο νοσοκομείο ποτέ. Έγινα δυνατός!
«Αναγκάστηκα να δουλέψω από τα δεκαπέντε μου»
- Στιγμές που λυγίζεις, υπάρχουν;
Όχι… Μόνο όταν χάνω αγάπες. Εκεί λυγίζω, αλλά μετά από λίγες βδομάδες ξανά σηκώνομαι και λέω «δεν πειράζει, θα πάμε καλύτερα».
