Δείτε το βίντεο από το ναυαγισμένο πλοίο, Stacoco του Σταμάτη Κόκοτα.
Ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια του Σταμάτη Κόκοτα υπήρξε το «Όνειρο απατηλό», σε μουσική Απόστολου Καλδάρα και στίχους Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου, οι οποίοι έμελλε να είναι και προφητικοί κατά έναν τρόπο…Το τραγούδι γράφτηκε το 1967 και μπήκε στα χείλη όλων μας «Σαν πλοίο που ναυάγησε / σαν νούφαρο που μάδησε / στης λίμνης μέσα το θολό νερό… τ’ όνειρό μου το τρελό / τ’ όνειρό μου το ναυαγισμένο».
Stacoco η ιστορία του βυθισμένου ονείρου του Σταμάτη Κόκοτα
Κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης και μακράς πορείας του, ο Σταμάτης Κόκοτας απέκτησε έναν φανατικό θαυμαστή που γρήγορα έγινε αδελφικός του φίλους. Ο λόγος φυσικά για τον Αριστοτέλη Ωνάση.Η στενή και δυνατή φιλία που είχαν οι δυο τους φαίνεται πως επηρέασε τον Κόκοτα και κάποια στιγμή τού έβαλε το μικρόβιο για τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις και τα καράβια.
Ο τραγουδιστής λοιπόν πήρε την απόφαση και κατάφερε να αποκτήσει το πρώτο και μοναδικό του εμπορικό πλοίο, το Stacoco. Πρόκειται για ένα πλοίο μεταφοράς ξηρού φορτίου κατασκευασμένο στη Γερμανία το 1952 και το πρώτο όνομά του ήταν ST. MICHAEL. Λέγεται πως το φουγάρο του πλοίου κοσμούσε ένα μουσικό όργανο (πιθανότατα μπουζούκι) το οποίο όμως δεν είναι εμφανές στις μέρες μας λόγο της διάβρωσης.Οι καταστηματάρχες της παραλιακής περιοχής του Ασπροπύργου, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα μισοβυθισμένο, θυμούνται ακόμα «τον κύριο Σταμάτη» που επισκεπτόταν τις ταβέρνες τους προκειμένου να προμηθευτεί φαγητό για το πλήρωμα του πλοίου.Το τελευταίο φορτίο του Stacoco ήταν τσιμέντο, όμως, δεν έφυγε ποτέ. Ένα πρόβλημα που δεν κατάφερε να λυθεί καθήλωσε το καράβι στο σημείο όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα. Μάλιστα ο Κόκοτας έχασε το πλοίο σε πλειστηριασμό και πλέον αυτό έχει μείνει να σαπίζει απειλώντας την περιοχή με οικολογική καταστροφή.
Το 2021 η ομάδα Up Stories δημοσίευσε ένα βίντεο που δείχνει την κατάσταση του πλοίου.Διαβάστε επίσης
Σταμάτης Κόκοτας: Ο τελευταίος «σερ» της πίστας που έζησε μια ζωή σαν μυθιστόρημα
Σταμάτης Κόκοτας: Ο φίλος του Ωνάση και της Κάλας που δεν υπολόγισε το χρήμα
Σταμάτης Κόκοτας: Με τι καρδιά να σ’ αποχαιρετίσω…
