Η Ελλάδα μετά από τέσσερα χρόνια εξήλθε σήμερα από το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας της ΕΕ, καθώς υλοποίησε τον κύριο όγκο των δεσμεύσεων πολιτικής που είχε αναλάβει έναντι της ζώνης του ευρώ και αυτό παρά τις αντίξοες συνθήκες που προκάλεσαν η υγειονομική και, η γεωπολιτική κρίση.
Η έξοδος της χώρας από την ενισχυμένη εποπτεία έχει πολλαπλά οφέλη, καθώς ενισχύει τη θέση της στις διεθνείς αγορές, παρέχει πρόσθετη ώθηση στην αναπτυξιακή δυναμική της και στην προσέλκυση επενδύσεων, προσδίδει βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση οικονομικής πολιτικής, στο πλαίσιο βέβαια των υφιστάμενων κανόνων που ισχύουν για όλα τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη και φέρνει πιο κοντά την επίτευξη και του τελευταίου στόχου, αυτού της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας.
Και η επανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας από τους οίκους αξιολόγησης το 2023 είναι ο μεγάλος πλέον στόχος. Γιατί; Το ελληνικό αξιόχρεο είχε υποβαθμιστεί από τους οίκους αξιολόγησης το 2010 με αποτέλεσμα να χαρακτηριστεί «σκουπίδι». Από τότε έως σήμερα οι οίκοι έχουν μεν αναβαθμίσει την ελληνική οικονομία όμως δεν έχει φτάσει ακόμα στο πολυπόθητο, πρώτο σκαλοπάτι.
Η Ελλάδα παράλληλα έχει δεσμευθεί ότι θα συνεχίσει να ακολουθεί μια σταθερή και συνετή δημοσιονομική πολιτική, θα συνεχιστούν οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, ενώ επίσης δεσμεύεται να εφαρμόσει τις εναπομείνασες εκκρεμότητες στο δεύτερο εξάμηνο του έτους.
Το πλέον σημαντικό είναι πως οι Ευρωπαίοι δεν αφήνουν στον «αυτόματο» το θέμα του ελληνικού χρέους. Η Ελλάδα και η Κομισιόν αναθεώρησαν από κοινού τη συμφωνία του Eurogroup του Ιουλίου 2018, η οποία προέβλεπε πως η Ελλάδα θα πρέπει να πετύχει κατά μέσο όρο πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 2,2% του ΑΕΠ έως το 2060, ώστε το χρέος της να παραμείνει σε βιώσιμη τροχιά. Ο ήδη φιλόδοξος αυτός στόχος, που από κάποιους είχε χαρακτηριστεί τότε ως «δημοσιονομικός ζουρλομανδύας», αναθεωρήθηκε στο 2,6% του ΑΕΠ, δηλαδή κατά 0,4% υψηλότερα. Αυτό σε βάθος 37 ετών αυξάνει τη δημοσιονομική προσπάθεια – προσαρμογή κατά …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
