Με δυναμικές και άκρως ενδιαφέρουσες ταινίες ξεκινά η πρώτη κινηματογραφική εβδομάδα του Μαρτίου. Με κατάσκοπους, εφηβικές ανησυχίες, οικογενειακά δράματα ως και δυστοπικές αλληγορίες, τούτη η εβδομάδα έχει πραγματικά τα πάντα.
H Jennifer Lawrence μετατρέπεται σε ένα επίλεκτο και σαγηνευτικό “σπουργίτι“, μέλος μιας μυστικής υπηρεσίας της ρωσικής ασφάλειας, η Saoirse Ronan προσπαθεί να βρει την ισορροπία της ανάμεσα στην σχέση της με τη μητέρα της, την καθημερινότητά της στο σχολείο, τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες καθώς και τους έρωτες και τις ανασφάλειες της εφηβείας, σε μια ιστορία ενηλικίωσης υποψήφια για 5 Όσκαρ, ενω ο βραβευμένος σκηνοθέτης της ταινίας “Μέλι” Semih Kaplanoglu, μαζί τον υπέροχο πρωταγωνιστή της ταινίας “The Big Blue“, Jean-Marc Barr, μας “ρίχνουν” σε ένα δυσοίωνο μέλλον όπου η τροφή έχει εξαφανιστεί και ο κόσμος κυβερνάται από ιδιωτικές εταιρείες, στήν δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας Grain.
Τέλος ο Robert Guédiguian, του εκπληκτικού “Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο” (2011), ο αγαπημένος Γάλλος σκηνοθέτης επιστρέφει με μια ταινία οικογενειακής επανένωσης, εμπνευσμένη από τον «Βυσσινόκηπο» του Αντόν Τσέχωφ και ο Άγγελος Κοβότσος παρουσιάζει το ντοκιμαντέρ για τη δημιουργική πορεία και τις ζωές των μελών του γυναικείου πολυφωνικού συγκροτήματος “Στρίγγλες / StringLess“.
Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:
Red Sparrow
Υπόθεση: Η Dominika Egorova (η βραβευμένη με Όσκαρ Jennifer Lawrence) έχει πολλές ιδιότητες. Είναι μία αφοσιωμένη κόρη, αποφασισμένη να προστατέψει τη μητέρα της με κάθε κόστος. Είναι πρίμα μπαλαρίνα με τέτοια ένταση, που έχει ωθήσει το μυαλό και το σώμα της στα όρια. Είναι αριστοτεχνική στη μάχη της αποπλάνησης και της παραπλάνησης. Όταν της τυχαίνει ένας τραυματισμός που την αναγκάζει να τερματίσει την καριέρα της, η Dominika και η μητέρα της αντιμετωπίζουν ένα δυσοίωνο και αβέβαιο μέλλον.
Αυτός είναι και ο λόγος που πέφτει θύμα εκμετάλλευσης για να γίνει η νέα στρατιώτης της σχολής «Σπουργίτι», μίας μυστικής υπηρεσίας που εκπαιδεύει ξεχωριστούς νεαρούς ανθρώπους να χρησιμοποιούν το σώμα και το μυαλό τους ως όπλο. Αφού υπομένει τη σαδιστική, διεστραμμένη διαδικασία εκπαίδευσης, αναδύεται ως το πιο επικίνδυνο «Σπουργίτι» που έχει βγάλει ποτέ η υπηρεσία. Η Dominika, πλέον, θα πρέπει να συμφιλιώσει τον παλιό εαυτό της με τη δύναμη που κατέχει τώρα, την ίδια ώρα που η ζωή της και όλοι αυτοί που αγαπά βρίσκονται σε κίνδυνο, συμπεριλαμβανομένου κι ενός πράκτορα της CIA (ο υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα Joel Edgerton) που προσπαθεί να την πείσει πως είναι ο μόνος, τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί.
Άποψη: Διαβάστε την κριτική της ταινίας εδω
Lady Bird
Υπόθεση: Η ιστορία ενηλικίωσης που σκηνοθέτησε η Greta Gerwig με φόντο το Σακραμέντο του 2002 και η οποία οδεύει ολοταχώς στα Όσκαρ με πέντε υποψηφιότητες (μεταξύ αυτών καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α’ γυναικείου ρόλου) και έχοντας κερδίσει Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης ταινίας στην κατηγορία Μιούζικαλ/Κωμωδία και Ά Γυναικείου Ρόλου, ξετυλίγει τη δύσκολη εφηβεία της νεαρής Christine “Lady Bird” McPherson (Saoirse Ronan), την εκρηκτική σχέση αγάπης -μίσους με τη νοσοκόμα μητέρα της και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της καθώς και την καθημερινότητά της στο σχολείο, και βέβαια τις εφηβικές ανασφάλειες και τους έρωτες αυτής της ηλικίας.
Άποψη: Διαβάστε την κριτική της ταινίας εδω
Grain
Υπόθεση: Σε ένα δυσοίωνο μέλλον όπου η τροφή έχει εξαφανιστεί και ο κόσμος κυβερνάται από ιδιωτικές εταιρείες, ένας καθηγητής γενετικής και ένας επιστήμονας καταλήγουν σε μια απαγορευμένη περιοχή που ονομάζεται Νεκρή Γη προς αναζήτηση νέων σπόρων, σε μια ιστορία εμπνευσμένη από ένα κεφάλαιο του Κορανίου.
Άποψη: Ο Semih Kaplanoglu, ένας από τους σημαντικότερους σεναριογράφους, σκηνοθέτες και παραγωγούς του σύγχρονου τουρκικού κινηματογράφου, αντλεί την έμπνευσή του από το Κοράνι, το Ευαγγέλιο και τη φιλοσοφία των Σούφι και συνθέτει ενα υπαρξιακό road trip, μια οικολογική και πολιτική αλληγορία, σε ασπρόμαυρο φόντο, καθαρά κινηματογραφικά επηρεασμένη απο το μεγάλο ρώσο δημιουργό Tarkovsky και ειδικά το Stalker, ενω παράλληλα και χωρίς ανορθολογικές ερμηνείες και υπερβατικές μεγαλοστομίες, διατηρώντας ταυτοχρόνα την ταυτότητα του δυστοπικού θρίλερ, μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την πορεία της ανθρωπότητας και μας προτρέπει στην αναζήτηση του αληθινού μας εαυτού.
Με εξαιρετική κινηματογραφική αισθητική και γυρισμένη σε δύο ηπείρους και πολλές τοποθεσίες στις Η.Π.Α., τη Γερμανία και την Τουρκία, o “Σπόρος” είναι μια αναζήτηση προς τους ανθρώπινους περιορισμούς και την ψευδαίσθηση όπου η τεχνολογία προσφέρει και έμεις έχουμε την τάση να την εκμεταλλευόμαστε. Ο Kaplanoglu ασχολείται με ένα παγκόσμιο θέμα που αρχικά φαίνεται να προσελκύει περισσότερο την οικολογική συνειδητοποίηση, αλλά οι βαθιές ρίζες του ξεπερνούν αυτό, καθώς η γενετική κρίση οδηγεί σε υπαρξιακό προβληματισμό και αναπόφευκτα η ταινία γίνεται περισσότερο ένα εσχατολογικό δοκίμιο. Όπως αναμενόταν, μόνο η απειλή της εξολόθρευσης οδηγεί τους ήρωες προς μια αναζήτηση για επιβίωση πριν είναι πολύ αργά. Ο “Σπόρος“, με την σεναριακή πένα της Leyla İpekçi (μαζί με τον Kaplanoglu) , δεν ψάχνει για απαντήσεις… είναι πιθανώς ανύπαρκτες. Η ιστορία παρουσιάζεται στο κοινό με προβλήματα και με την προσδοκία ότι η πραγματικότητα δεν θα ξεπεράσει τη φαντασία, παρά τις επιπτώσεις πρός το αντίθετο.
2,5/5
La Villa
Υπόθεση: Πλάι σε μια μικρή ακτή κοντά στη Μασσαλία βρίσκεται ένα σπίτι που ανήκει σε έναν ηλικιωμένο άντρα. Τα τρία του παιδιά έχουν μαζευτεί στο πλευρό του για τις τελευταίες του μέρες: η Άντζελα, μια ηθοποιός που ζει στο Παρίσι, ο Ζόζεφ, που έχει ερωτευτεί μια γυναίκα που έχει τα μισά του χρόνια και ο Αρμάν, ο μόνος που έχει μείνει πίσω και λειτουργεί το μικρό οικογενειακό εστιατόριο. Είναι η ώρα για όλους τους να αναμετρηθούν με όσα έχουν κληρονομήσει από τα ιδανικά του πατέρα τους. Η άφιξη σε μια κοντινή παραλία μιας ομάδας προσφύγων θα αναταράξει αυτές τις στιγμές περισυλλογής.
Άποψη: Ο Guédiguian με (σχεδόν) θεατρική διάθεση, εμπνευσμένος από τον «Βυσσινόκηπο» του Αντόν Τσέχωφ, κινηματογραφεί την παραθαλάσσια πόλη της Μασσαλίας, Μεζάν (τόπος καταγωγής του) που μοιάζει αρχικά με καρτ ποστάλ για να δώσει τη θέση της σε έναν τόπο που εγκαταλείπεται όπως ακριβώς και οι ζωές των πρωταγωνιστών του, και ξεδιπλώνει τις σχέσεις αυτής της οικογένειας με αργούς ρυθμούς και φλας μπακ στο ανέμελο παρελθόν τους, στήνοντας ένα κλασικό πλην όμως σφιχτοδεμένο οικογενειακό δράμα.
3/5
The Childhood of a Leader
Υπόθεση: Τοποθετημένο το 1918, η ιστορία επικεντρώνει στην προβληματικό μεγάλωμα του Πρέσκοτ, τόσο από τη θεοσεβούμενη μητέρα του, όσο και από τον πατέρα του, διπλωμάτη της Αμερικανικής αποστολής που δουλεύει την συνθήκη ειρήνης, που αργότερα έγινε γνωστή ως Συνθήκη των Βερσαλλιών. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση και στο γκρίζο περιβάλλον της γαλλικής επαρχίας, ο Πρέσκοτ επαναστατεί.
Άποψη: Ο 30χρονος ηθοποιός Brady Corbet (Funny Games, Mysterious Skin) κάνει το πολυσυζητημένο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, με το πορτρέτο ενός σκοτεινού αγοριού που μοιάζει με τέρας εν τη γενέσει του. Με ιδέες για την Ευρώπη, το φασισμό και την ψυχανάλυση, η ταινία εξερευνά πώς μπορεί κανείς να εξελιχθεί σε τύραννο. Με ένα εξαιρετικό καστ από τους Μπερενίς Μπεζό, Στέισι Μάρτιν, Λίαμ Κανινγχαμ και Ρόμπερτ Πάττινσον – μια ταινία εμπνευσμένη από τις παιδικές ζωές πολλών διδακτόρων του 20ου αιώνα, Η Γέννηση Ενός Ηγέτη είναι μια πορεία μέσα σε τούνελ, ένα ψυχολογικό θρίλερ που χτίζει το πορτρέτο του ανερχόμενου κακού.
Με σαφείς αναφορές στήν “Λευκή Κορδέλα” του Michael Haneke, αλλά πάνω απ ‘οτιδήποτε, η ταινία παίζει ως μια προσωπική, ποιητική ματιά πίσω σε έναν αιώνα όπου η ιστορία, ο κινηματογράφος, η ψυχολογία και η πολιτική τέμνονται με τρόπους που προσπαθούμε ακόμα να αναλύσουμε. Το συνεχές χτίσιμο του φινάλε μαζί με το πομπώδες και σε διαρκή χρήση soundtrack του Scott Walker, αρκεί για να σηματοδοτήσει την “Γέννηση Ενός Ηγέτη” ως ένα ασυνήθιστα υποσχόμενο ντεμπούτο.
2.5/5
Stringless (Ντοκιμαντέρ)
Υπόθεση: Μια ορχήστρα αποτελείται από: μία κιθάρα, ένα μπάσο, ένα πιάνο και τύμπανα. Α! Και μία φωνή! Σωστά;… Λάθος! Μια ορχήστρα μπορεί να αποτελείται από φωνές που κάνουν τα πάντα! Έξη γυναίκες! Έξη ζωές σε μια δημιουργική πορεία αλλά και σε μια δύσκολη καθημερινότητα, αγωνίζονται να επιβιώσουν στο σύνθετο καλλιτεχνικό περιβάλλον της Θεσσαλονίκης. Προσπαθούν να κρατηθούν ενωμένες δημιουργώντας
μια μουσική εναλλακτική με γυναικεία ταυτότητα.. Θα τα καταφέρουν;
Το κουβάρι της ιστορίας των «Στριγγλών» ξετυλίγεται στη διάρκεια τριών χρόνων. Οι δυσκολίες, τα εμπόδια, οι έριδες, οι γέννες, ακόμη και οι θάνατοι σημάδεψαν την ύπαρξη αυτού του σχήματος, που ενώ έχει τη λογική και την πειθαρχία της ομάδας, ταυτόχρονα ακτινοβολεί και την προσωπικότητα της κάθε μιας από τις γυναίκες μέλη του.
Ο Άγγελος Κοβότσος, επιχειρεί, εισχωρώντας στη καθημερινή ζωή τους και παρακολουθώντας την προσωπική διαδρομή της κάθε μιας, να αναδείξει το ζήτημα της γυναικείας ταυτότητας με όχημα τη μουσική.
