Οι ταινίες της εβδομάδας (18/01/2018 – 24/01/2018)

Οσκαρικά δράματα, αληθινές ιστορίες, ντοκιμαντέρ και πολύ περιπέτεια, μας επιφυλάσσει η κινηματογραφική εβδομάδα που ξεκινάει σήμερα.

Στήν κορυφή δυο ταινίες που σίγουρα θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους στα στα επικείμενα Όσκαρ. Το, με ηδη τέσσερις Χρυσές Σφαίρες οσκαρικό δράμα του Martin McDonagh, Three Billboards Outside Ebbing, Missouri και το Darkest Hour του Joe Wright, με έναν Gary Oldman ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος με την μεγαλύτερη ερμηνευτική πρόκληση της καριέρας του ενσαρκώνοντας τον Winston Churchill.

Παρακάτω συναντάμε τον Chris Hemsworth στήν πολεμική περιπέτεια, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, 12 Strong, ενω o Gerard Butler τα βάζει με μια ομάδα αδίστακτων κακοποιών, στο αστυνομικό θρίλερ Den of Thives. Την κινηματογραφική εβδομάδα κλείνουν τα ντοκιμαντέρ Maria by Callas και Mountain και το animation με πρωταγωνιστή τον Top Cat, με τον τίτλο Γατο…Συμμορία: Η Αρχή.

 

Ας δούμε όμως αναλυτικά τις νέες ταινίες της εβδομάδας:

 

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri

Υπόθεση: Μετά από μήνες χωρίς να έχει βρεθεί ο ένοχος στην υπόθεση δολοφονίας της κόρης της, η Mildred Hayes (βραβευμένη με Όσκαρ, Frances McDormand) κάνει μία τολμηρή κίνηση, παραγγέλνοντας τρεις πινακίδες στο δρόμο που οδηγεί στην κωμόπολη της, οι οποίες έχουν ένα αμφιλεγόμενο μήνυμα για τον σεβαστό σερίφη της περιοχής, William Willoughby (υποψήφιος για Όσκαρ, Woody Harrelson). Όταν ο δεύτερος στην ιεραρχία, Αξιωματικός Dixon (Sam Rockwell), ένας ανώριμος μαμάκιας με ροπή προς τη βία, μπλέκεται στην υπόθεση, η μάχη μεταξύ της Mildred και της αστυνομίας του Ebbing θα επιδεινωθεί.

 

Άποψη: Διαβάστε την αναλυτική κριτική της ταινίας εδω

 

Darkest Hour

Υπόθεση: Στις απαρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η μοίρα της δυτικής Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια του νεοεκλεγμένου πρωθυπουργού της Βρετανίας, Winston Churchill, ο οποίος πρέπει να αποφασίσει αν θα συνθηκολογήσει με τους ναζί ή θα σταθεί απέναντί τους ενάντια σε κάθε πιθανότητα.

 

Άποψη: Διαβάστε την αναλυτική κριτική της ταινίας εδω

 

12 Strong

Υπόθεση: Η αληθινή ιστορία της πρώτης ομάδας των ειδικών δυνάμεων η οποία, λίγες εβδομάδες μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, στάλθηκε σε μια δύσκολη, ορεινή περιοχή στο Αφγανιστάν με αποστολή να συνεργαστεί με έναν τοπικό πολέμαρχο εναντίον των Ταλιμπάν.

 

Άποψη: Η κινηματογραφική μεταφορά του bestseller του Doug Stanton «Horse Soldiers: The Extraordinary Story of a Band of U.S. Soldiers Who Rode to Victory in Afghanistan», μπορεί να μην στερείται προπαγανδιστικής διάθεσης, είναι όμως απο τις πιο σοβαρές παραγωγές του Jerry Bruckheimer που έχουμε δει εδω και πάρα πολύ καιρό. Και αυτό γιατί το 12 Strong δεν είναι η καθαρή πολεμική περιπέτεια με τούς πομπώδεις λόγους και την λέξη “freedom”, να επαναλαμβάνεται σχεδόν σε κάθε ατάκα.

Αμερικανιά θα μου πείτε. Οχι δεν δέχομαι (τουλάχιστον τις πιο πολλές φορές) τον όρο, καθ’οτι έχουμε να κάνουμε με ενα πραγματικό γεγονός, το οποίο άσχετα απο τα δικά μας πιστεύω (για αυτή την χώρα), έχει μια μεγάλη δόση πραγματικότητας και καταστάσεων, μάλιστα σε μια επιχείρηση που ήταν απόρρητη για χρόνια, με τούς στρατιώτες να ορμούν πρός το άγνωστο, αφήνοντας τις συζύγους και τα παιδιά τους σε μία στιγμή, χωρίς να ξέρουν ούτε οι ίδιοι που πηγαίνουν ακριβώς ή αν θα καταφέρουν να γυρίσουν.

Η ταινία μπορεί να μην έχει την σκηνοθετική ματιά ενός Ridley Scott στο Black Hawn Down ή την ένταση του Lone Survivor του Peter Berg, έχει όμως ενα ικανότατο επιτελείο ηθοποιών και μια παραγωγή που σου εξασφαλίζει 130 λεπτά καθαρής δράσης.

Ο πρωτοεμφανιζόμενος Nicolai Fuglsig καταφέρνει να κάνει καλή δουλειά κυρίως στο χτίσιμο της έντασης αλλά και στις εντυπωσιακές σκηνές δράσης κάπου όμως (είναι λόγω απειρίας;), πάσχει από την απουσία δραματουργικού υπόβαθρου (ή δραματολογικής συνάφειας με τα τεκταινόμενα).

Σίγουρα η ταινία δεν ανακαλύπτει τον “τροχό”, αλλά για το είδος της μιλάμε για μια ενδιαφέρουσα ταινία με δυναμισμό και ένταση, εντυπωσιακό ρυθμό ανά σημείο αλλά και μερικές ατέλειες που της στερούν κάτι καλύτερο, ωστόσο πετυχαίνει τον σκοπό της.

 

2,5/5

 

 

Den of Thieves

Υπόθεση: Μία ομάδα αδίστακτων κακοποιών σχεδιάζει μια φαινομενικά αδύνατη ληστεία στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων και έρχεται αντιμέτωπη με την επίλεκτη ομάδα δράσης του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες.

Άποψη: Σαρκασμός και εγκληματικότητα για το σκηνοθετικό ντεμπούτο του σεναριογράφου και παραγωγού Christian Gudegast που δημιουργεί μία ταινία δράσης και περιπέτειας, αποτυπώνοντας την ιδιαίτερη σχέση ανάμεσα σε ληστές και αστυνόμους, σε ένα ιδιότυπο θρίλερ, που, σε αντιδιαστολή με την πιο λαμπερή και γκλαμουράτη όψη της πόλης του Λος Άντζελες, διαδραματίζεται στις νοτιότερες, εργατικές φτωχογειτονιές του με φόντο εργάτες, πανκιά, σκέιτερς, σέρφερς και συμμορίες και με μία ασύλληπτη πλοκή που ανεβάζει την αδρεναλίνη.

Ο Christian Gudegast, με  φόντο το Λος Άντζελες, την πόλη με τις περισσότερες ληστείες τραπεζών στον κόσμο, παίρνει το αρχετυπικό δίπολο “κλέφτες κι αστυνόμοι” και το πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα. Θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στο καλό και το κακό, δημιουργεί ένα σαρκαστικό θρίλερ δράσης που ισορροπεί αριστοτεχνικά μεταξύ περιπέτειας και ψυχολογικού δράματος, κοπιάρει (με σεβασμό) την “Ένταση” του Mann, προσαρμόζοντάς την στα καθ’ ημάς, την εποχή των τατουάζ και του “attitude”.

Βέβαια ο Gudegast επ ουδενί δεν είναι Michael Mann ούτε φυσικά ο Gerard Butler είναι Al Pacino, εξυπηρετεί όμως στο έπακρο με μια έξυπνη αστυνομική πλοκή και κινηματογραφεί με εντάσεις και σωστό ρυθμό, έναν αγώνα όπου δεν υπάρχουν ξεκάθαρα καλοί και κακοί, καθώς ο πολύς Nick Flanagan (Butler) και η αστυνομική του “συμμορία” άνετα μπορούσαν να ανήκουν στην πλευρά των παράνομων και φυσικά και το αντίθετο. Δεν ξέρω αν αυτό έγινε “κατά λάθος”, αυτό που ξέρω είναι οτι αυτή η σεναριακή “εφέρευση” επιτρέπει στον θεατή να παρακολουθεί τη δράση αντικειμενικά, χωρίς ουσιαστικά να διαλέγει μεριά, με τούς χαρακτήρες, να έχουν ένα πολύπλοκο σύστημα αξιών και να ακολουθούν όλοι τη δική τους ηθική τάξη των πραγμάτων σε ένα heist movie, που ξεπερνάει τις αρχικές προσδοκίες και κρατάει το ενδιαφέρον μέχρι τέλους κάνοντας την έκπληξη.

3/5

 

 

Mountain

Υπόθεση: Πριν από τρεις αιώνες η αναρρίχηση ενός βουνού θεωρείτο παράνοια. Η σκέψη ότι τα άγρια τοπία του πλανήτη μας θα μπορούσαν να έχουν οποιοδήποτε είδος έλξης, δεν υπήρχε καν. Οι βουνοκορφές ήταν μέρη επικίνδυνα, όχι όμορφα. Γιατί, τότε, η έλξη που νιώθουμε τώρα για τα βουνά είναι τόσο έντονη;

 

Άποψη: Μια μια εξερεύνηση υψηλού -στην κυριολεξία- επιπέδου της γοητείας που διαφεντεύει τα βουνά του καταγεγραμμένου κόσμου, σε περιπέτειες από το Νεπάλ και τη Νέα Ζηλανδία, μέχρι την Αυστρία και την Ανταρκτική. Βέβαια, είναι η φυσική ομορφιά των βουνών που διερευνάται εδώ – όχι οι πραγματικές τοποθεσίες τους. Οι αναρριχητές που εμφανίζονται σε αυτή την ταινία-ντοκιμαντέρ δεν αναγνωρίζονται, δεν ξέρουμε ποιοι είναι. Αλλά αυτό δεν έχει σημασία, μπροστά στον θαυμασμό που, γεννά η προσπάθεια του ανθρώπινου είδους να φτάσει ψηλότερα, κοντράροντας την ίδια τη φύση (του).

Τα επιβλητικά πλάνα, μερικά εκ των οποίων κόβουν την ανάσα, συνοδεύονται από την χαρακτηριστική φωνή του Willem Dafoe συνοδευόμενη απο την επιβλητική και, ταυτόχρονα, υποβλητική μουσική που προέρχεται από την Αυστραλιανή Ορχήστρα Δωματίου.

 

2,5/5

 

 

Maria by Callas

Υπόθεση: Η ταινία «Maria by Callas – η Μαρία Κάλλας εξομολογείται» είναι η ιστορία μιας ζωής ξεχωριστής, σε πρώτο πρόσωπο. Η Κάλλας αποκαλύπτει τη Μαρία και φανερώνει μια προσωπικότητα φλογερή όσο και ευάλωτη.

 

Άποψη: Η ταινία προσφέρει μια σπάνια στιγμή οικειότητας με έναν θρύλο και με όλα τα συναισθήματα συγκίνησης που προκαλεί αυτή η μοναδική φωνή. 40 χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατο της και για πρώτη φορά, η πιο διάσημη τραγουδίστρια όπερας στην ιστορία, η Μαρία Κάλλας, διηγείται η ίδια την ιστορία της, με τη δική της φωνή. Χωρίς άλλους να μιλούν για εκείνη, χωρίς ειδικούς, με κοντινούς της ανθρώπους, η ίδια η Κάλλας, μιλάει για τον εαυτό της μέσα από συνεντεύξεις της (πολλές από τις οποίες άγνωστες ή μη δημοσιευμένες στο παρελθόν) και αποκαλύπτεται μέσα απο σπάνιες επιστολές που είχε στείλει στην οικογένεια, τους φίλους της, τον πρώτο της σύζυγο και τον Αριστοτέλη Ωνάση , ενω η φωνή της Φανύ Αρντάν δίνει πνοή στις λέξεις που έγραψε η Κάλλας στο χαρτί. Μια απόλυτη Καλλιτέχνις που έγινε διεθνές ίνδαλμα. Μια γυναίκα που ερωτεύτηκε μοιραία και πέρα από το συνηθισμένο.

 

2,5/5

 

 

Top Cat Begins

Ο Τοπ Κατ είναι ένας φτωχός, μελαγχολικός γάτος που ζει μοναχικά στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Μέχρι που γνωρίζει τον Μπένι, έναν καλοκάγαθο γάτο, που ψάχνει την περιπέτεια. Οι δυο τους, γρήγορα θα γίνουν κολλητοί και θα καταστρώσουν ένα παράτολμο σχέδιο. Θα τα βάλουν με τον Κύριο Μπιγκ, τον μεγαλύτερο κακοποιό της Νέας Υόρκης, προσπαθώντας να κλέψουν τα διαμάντια του. Στην πορεία, οι ήρωές μας θα συναντήσουν μερικούς ακόμα απολαυστικούς γατο-χαρακτήρες: τον Τριζάτο, τον Ξεφτέρη, τον Τρομάρα και τον Σιου Σιου και μαζί θα φτιάξουν μια αξιολάτρευτη γατο…συμμορία, έτοιμη για πολλούς μπελάδες!

Ο Τοπ Κατ, ο πιο αγαπημένος γάτος της οθόνης, επιστρέφει με μια ολοκαίνουργια περιπέτεια και εμείς ανακαλύπτουμε τις ρίζες της δημοφιλούς σειράς κινουμένων σχεδίων των Hanna-Barbera, γνωρίζοντας την ξεκαρδιστική ιστορία για το πώς ο ήρωας μας, ο Τοπ Κατ, δημιούργησε την διαβόητη συμμορία γατών του Μανχάταν.