Όταν μιλάνε τα όπλα και σωπαίνουν οι άνθρωποι, ποτέ δεν είναι για καλό. Ξεκάθαρα.
Αλλά ο άνθρωπος κάνει πολέμους από την ώρα που κατάλαβε πως υπάρχει. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, αν άκουγε κάποιος τους… μεγάλους ηγέτες θα συμπέραινε αβίαστα ότι ο Πούτιν μέτραγε μέρες.
Τελικά μετράμε εμείς. Όλοι αυτοί οι μεγάλοι και σπουδαίοι που οι πολίτες ψήφισαν, ψηφίζουν και θα ψηφίσουν για να παίρνουν τις αποφάσεις, απέτυχαν παταγωδώς να αντιμετωπίσουν τον Ρώσο. Τόσο στο πεδίο της μάχης, όσο και στο οικονομικό. Η οικονομία της Ρωσίας ανθεί. Σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο…
Κι ακόμη δεν έχει μπει ο χειμώνας… Μόλις χαλάσει ο καιρός, από τη Γερμανία μέχρι εδώ, θα αρχίσουν τα πραγματικά δύσκολα. Κι όχι για τον Πούτιν. Για μας. Για σένα και για μένα. Για τον κόσμο που δεν θα μπορεί να ανάψει όχι το καλοριφέρ αλλά ούτε το φως… Οι καλομαθημένοι Γερμανοί ζορίζονται ήδη. Οι Γάλλοι είναι έτοιμοι να βγουν στους δρόμους. Οι Ιταλοί παλεύουν να μην διαλυθεί ολόκληρη η οικονομία τους… Κι εμείς εδώ, πουλάμε ελπίδα με επιδόματα…
Ο Πούτιν νικάει. Και αυτό είναι η μία και μόνη πραγματικότητα. Νικάει. Κι ό,τι άκουγες όλο αυτό το διάστημα ήταν παραμύθια. Ο μόνος που ήταν απόλυτα προετοιμασμένος για αυτόν τον πόλεμο ήταν ο Ρώσος. Κι όσο περνάει ο καιρός, τόσο αποδεικνύεται πως αυτό που ξεκίνησε στην Ουκρανία θα τελειώσει, όταν κι όποτε τελειώσει, μόλις ολόκληρος ο κόσμος αντιληφθεί πλήρως ότι αυτοί που τον κυβερνούν είναι παντελώς ανίκανοι. Δυστυχώς για την ανθρωπότητα, για σένα και για μένα. Για τα παιδιά μας και τα παιδιά τους.
Ο Πούτιν, είτε το θέλεις, είτε όχι, όπως εξελίσσεται αυτός ο πόλεμος έχει ξεφτιλίσει το πολιτικό προσωπικό της Δύσης. Μόνο που αυτή την «ξεφτίλα» θα την πληρώσεις ΔΥΣΤΥΧΩΣ εσύ κι εγώ. Κανονικά. Βιώνοντας ένα «μνημόνιο» που αυτή τη φορά δεν θα είναι ελληνικό αλλά… δυτικό!
Με τη διαφορ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
