Βρίσκουν αντίκρισμα τα πέντε χρόνια αναμονής;
Τα θεμέλια της βιομηχανίας των video games έχουν χτιστεί από διάφορες εταιρίες ανά τα χρόνια. Αν ρωτήσει κάποιος τους gamers της παλιάς εποχής ποιες από αυτές δραστηριοποιούνται ακόμα και σήμερα, σίγουρα θα ακούσετε το όνομα Electronic Arts ανάμεσά τους. Η EA κατάφερε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους third party publishers στις αρχές του 2000, κάτι το οποίο προέκυψε από τις εξαγορές μικρότερων ομάδων ανάπτυξης. Μία από τις σημαντικότερες εξαγορές της ήταν η εταιρία Maxis, η οποία πριν από αυτή τη συμφωνία ασχολούταν με το SimCity franchise και γενικότερα πειραματιζόταν με simulation games. Αυτή η συμφωνία κατέληξε στη δημιουργία ενός εκ των μεγαλύτερων franchises στο χώρο του PC game development, τη σειρά The Sims. Μέχρι το 1997 που πραγματοποιήθηκε η εξαγορά της Maxis, μία από τις πιο αξιόλογες προσπάθειες που είχαν γίνει στο τομέα των life simulators ήταν το Little Computer People, στο οποίο βασίστηκε ο πρώτος τίτλος του franchise. Ένας τομέας με τον οποίο δεν είχε ασχοληθεί η Maxis, κατέληξε στη δημιουργία μίας σειράς που μετράει πλέον 14 χρόνια παρουσίας στην αγορά με την κυκλοφορία του The Sims 4.
Εκατομμύρια gamers ανά τον κόσμο αγκάλιασαν αυτήν την προσπάθεια της EA και οι προσδοκίες που έθετε η εταιρία για κάθε νέο μέλος του franchise ήταν τεράστιες. Όποιον φανατικό της σειράς και αν ρωτήσετε, θα σας πει με σιγουριά πως οι διαφορές που συναντούσε κάθε φορά ήταν πολλές. Κάποιες για το καλύτερο, κάποιες πάλι όχι. Αλλά αυτό που πάντα πρέπει να προσφέρει ένας developer, ειδικά σε μία κατηγορία όπως αυτή των life simulators, ώστε να δικαιολογείται η ανάπτυξη του, είναι το πλούσιο περιεχόμενο. Αδιαμφισβήτητα, η σειρά The Sims δεν θα βρισκόταν τόσο ψηλά αυτήν τη στιγμή αν δεν το είχε καταφέρει αυτό. Όμως, το τέταρτο μέλος του franchise δεν φαίνεται να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Δυστυχώς, η εξέλιξη του emotions system των Sims, το βελτιωμένο Build Mode, η μεγαλύτερη ποικιλία στις υποκατηγορίες καριερών που μπορεί να επιλέξει κάποιος και η προσθήκη της Gallery δεν είναι αρκετά για να καλύψουν το τεράστιο κενό σε ότι αφορά στο βασικό πυρήνα της σειράς.
Ένα από τα χαρακτηριστικά για τα οποία το The Sims 4 διαφημίστηκε στην Gamescom 2014 είναι το Creation Mode. Εδώ, η υπερβολική εστίαση της Electronic Arts στην αναλυτικότερη επεξεργασία του προσώπου του κάθε Sim, ίσως να έκανε πολλούς να θεωρήσουν πως μιλάμε για κάτι εντελώς βελτιωμένο. Ως ένα σημείο, η επεξεργασία του προσώπου είναι πιο εύκολη και πιο λεπτομερής, με την μετακίνηση της μύτης ή άλλων σημείων του προσώπου να είναι μεγαλύτερη από προηγούμενους τίτλους του franchise. Βέβαια, σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για κάτι το επαναστατικό στη σειρά όπως το χαρακτήριζαν οι developers στην press conference της EA.
Δυστυχώς, η εξέλιξη του emotions system των Sims, το βελτιωμένο Build Mode, η μεγαλύτερη ποικιλία στις υποκατηγορίες καριερών που μπορεί να επιλέξει κάποιος και η προσθήκη της Gallery δεν είναι αρκετά για να καλύψουν το τεράστιο κενό σε ότι αφορά στο βασικό πυρήνα της σειράς.
Οι περισσότερες επιλογές σε μία συζήτηση μεταξύ δύο Sims, το multi-tasking ανάμεσα στις πράξεις κάθε Sim, τα Satisfaction Points που κερδίζει ο Sim μας αν ολοκληρώσει αρκετές από τις επιθυμίες του, το ξεκλείδωμα νέων αντικειμένων με βάση την επίδοση του στη δουλειά του και η μεγαλύτερη προσοχή που πρέπει να δίνουμε στον Sim μας είναι πράγματα που τονώνουν το gameplay κομμάτι αλλά δε μπορούν να δικαιολογήσουν την απουσία βασικών στοιχείων όπως πισίνες, η ζωή ως μωρό, οι ληστείες, τα family trees, λιγότερες καριέρες, η δημιουργία νέας γειτονιάς κ.α.
Μπορεί η γεύση που μου άφησε το The Sims 4 στο στόμα να είναι πικρή αλλά δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε πράγματα που βελτιώθηκαν, όπως το Build Mode. Η ραχοκοκκαλιά ενός life simulation παιχνιδιού είναι τα εργαλεία που παρέχονται στους χρήστες για τη δημιουργία των ονειρικών ψηφιακών κόσμων τους. Αυτήν τη φορά, αυτά τα εργαλεία παρουσιάζονται πιο εύχρηστα, πιο φιλικά προς το χρήστη και σίγουρα πιο άμεσα. Οι κινήσεις του ποντικιού για κάθε εργαλείο, όπως για παράδειγμα το Select Tool, είναι αρκετά πιο εύκολες να πραγματοποιηθούν και αυτό επεκτείνει το χρόνο ασχολίας των παικτών με το συγκεκριμένο mode. Παρόλα αυτά, η έλλειψη επιλογών σε ότι αφορά τα χρώματα και τα διαθέσιμα αντικείμενα γενικότερα, είναι και εδώ φανερή.
Η δημιουργικότητα των χρηστών της κοινότητας είναι παρούσα και στο The Sims 4 και λάμπει μέσα από τη προσθήκη ενός ξεχωριστού μενού για το περιεχόμενο που έχουν δημιουργήσει οι παίκτες ονόματι «Gallery». Εκεί θα βρείτε καθημερινά σπίτια, Sims, έπιπλα κ.α τα οποία έχουν προστεθεί από μέλη της κοινότητας και θα είστε σε θέση να τα κατεβάσετε, ώστε να αποτελούν κομμάτι του δικού σας κόσμου. Αυτό πραγματοποιείται με ένα πολύ εύκολο και γρήγορο τρόπο, για τον οποίο επικροτούμε τους developers.
Συνεχίζοντας, κάτι το οποίο έχει αφαιρέσει μεγάλο ποσοστό από τη γενικότερη ελευθερία στο gameplay είναι οι οθόνες φόρτωσης (loading screens), οι οποίες θα αποτελέσουν εμπόδιο στην εξερεύνηση του κόσμου του παιχνιδιού. Οι οθόνες φόρτωσης έλαμπαν διά της απουσίας τους στο The Sims 3. Σύμφωνα με δηλώσεις της Electronics Arts, ο λόγος που επέστρεψαν αφορά την καλύτερη επίδοση του παιχνιδιού σε παλαιότερα συστήματα. Αυτή η επιλογή της εταιρίας κόστισε πάρα πολύ στο δέσιμο του παίκτη με τον κόσμο αλλά και στην open world φιλοσοφία που θα μπορούσε να συνεχίσει να έχει η σειρά.
Το The Sims 4 φαίνεται να λειτουργεί περισσότερο ως “κόκκινο χαλί” το οποίο στρώθηκε για να καλωσορίσει σύντομα τα επερχόμενα επί πληρωμή expansion packs.
Ένας παίκτης που ξόδεψε πολλές ώρες στο The Sims 3, θα νιώσει αρκετά περίεργα όταν θα προσπαθήσει να επισκεφθεί με τον Sim του ένα γείτονα και θα του εμφανιστεί στην οθόνη του υπολογιστή του μία οθόνη φόρτωσης. Ευτυχώς, ο οπτικός τομέας του The Sims 4 είναι αρκετά ικανοποιητικός παρόλο που δεν “τρέχει” πάντα αψεγάδιαστα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα, αν και όχι τόσο έντονο, είναι το framerate drop, όπως για παράδειγμα όταν οι Sims κάνουν jogging. Επιπροσθέτως, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και για το user interface το οποίο εμφανίζεται αισθητά πιο εύχρηστο και φιλικό προς τον παίκτη, με βελτιωμένη κατηγοριοποίηση των αντικειμένων η οποία βοηθάει την τοποθέτησή τους στο χώρο.
Η φιλοσοφία του σχεδιασμού, δηλαδή το λιγάκι καρτουνίστικο ύφος, έχει παραμείνει ίδια, ενώ τα 3D μοντέλα των Sims δεν αποτελούνται από περισσότερα πολύγωνα, ωστόσο σίγουρα απεικονίζονται αρκετά πιο καθαρά, μιας και το anti-aliasing είναι σαφέστατα καλύτερο. Όσον αφορά τη μουσική, τα δικά μου αφτιά δεν εντόπισαν κάποια ειδοποιό διαφορά, κάτι που έτσι κι αλλιώς συμβαίνει από την αρχή των The Sims μέχρι σήμερα.