Όσο μεγαλώνεις σκληραίνεις…
Σε σκληραίνουν οι εμπειρίες. Αυτά που βλέπεις. Αυτά που βιώνεις. Κι είμαι πια αρκετά μεγάλος για να μην σοκάρομαι εύκολα. Το βίντεο με το τέρας που σκοτώνει το γατάκι με σόκαρε. Για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος ότι αυτός ο ξεφτίλας παίρνει μια ζωή. Και το κάνει χωρίς να έχει την παραμικρή ενοχή. Κοιτάει απλά δεξιά κι αριστερά για να μην τον βλέπει κανείς και ποδοπατά το γατάκι… Και μετά συνεχίζει τη «βόλτα» του. Σαν να μην συνέβη τίποτα. Σαν να σκότωσε μια κατσαρίδα…
Σκέφτομαι ότι αυτό το ανθρωποειδές, αφού μπορεί και σκοτώνει έτσι ένα γατάκι, γιατί να μην μπορεί να σκοτώσει με την ίδια ευκολία κι άλλα πλάσματα. Ένα σκυλάκι, ένα γαϊδουράκι ή έναν… άνθρωπο! Πιστεύεις ότι ο θάνατος έχει ιδιαίτερη διαφορά ; Αν μπορείς να τον προκαλείς με τέτοια άνεση σε έναν τέτοιο πλάσμα, δεν τραβάς κανένα ζόρι για κανένα είδος… Κι όσο αυτοί οι τύποι δεν τιμωρούνται όπως τους πρέπει, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες το επόμενο γατάκι να είσαι εσύ! Γιατί; Γιατί μπορούν!
Μπορούν να σκοτώσουν γιατί νωρίτερα, ενδεχομένως, να μπορούσαν να κλωτσήσουν, να βαρέσουν, να κακοποιήσουν ένα ζωάκι χωρίς να υπάρχει κάποια συνέπεια! Όπως η πιτσιρίκα τις προάλλες… Όπως ο άλλος στην ταβέρνα… Όπως τόσοι και τόσοι κακοποιητές και επίδοξοι δολοφόνοι…
Κι εδώ είναι η δική μας υποχρέωση. Να απαντήσουμε σε αυτά τα «τέρατα» όπως πρέπει. Να καταλάβουν ότι οι αδύναμοι αυτής της πλάσης, τα ζώα, τα παιδιά και οι γέροντες, δεν θα είναι ποτέ μόνοι τους. Δεν θα είναι ποτέ ανυπεράσπιστοι απέναντ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
