Βαθμολόγησε το άρθρο
Από την Μηχανή Του Χρόνου, υπάρχει ένα αφιέρωμα στο φαινόμενο Καμπαμαρού στην Ελλάδα, που προηγήθηκε των Pokemon. Η σειρά anime με τους κωμικούς διαλόγους, τις αστείες φωνές και τα τραγελαφικά λάθη στη μετάφραση.
Ένας γκαφατζής, υπερκινητικός νίντζα που τρώει μανιακά μακαρονάδες και κάνει το Τόκιο άνω κάτω. Σήμερα, ελάχιστοι Έλληνες κοντά στα 30 δεν «βλέπουν» τον Καμπαμαρού στην παραπάνω περιγραφή…
Το παράδοξο -και συνάμα εντυπωσιακό- είναι ότι στη χώρα του, την Ιαπωνία, δεν γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία. Αντίθετα, στην Ελλάδα, υπήρξε από τους στυλοβάτες των άνιμε και συνέβαλε καθοριστικά στην καθιέρωση του είδους. Μεταγενέστερα ιαπωνικά καρτούν, όπως τα Pokemon και η Sailor Moon, που επίσης διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στην ευρεία διάδοση των άνιμε, μετατράπηκαν σε παγκόσμια φαινόμενα. Οπότε η χώρα μας απλώς ακολούθησε τη διεθνή τάση.
Ο Καμπαμαρού από την άλλη, κατάφερε να γίνει ξεχωριστό κομμάτι της εγχώριας τηλεοπτικής ιστορίας. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έπαιξε η μεταγλώττιση. Για πολλούς, το αποτέλεσμα ανήκει στην κατηγορία: «είναι τόσο κακό που καταντά καλό». Υπερβολικές φωνές, προβλήματα συγχρονισμού και ερασιτεχνικά λάθη στη μετάφραση. Τα συστατικά αυτά, συνδυασμένα με τους ήδη “ατσούμπαλους” χαρακτήρες και την αλλόκοτη πλοκή, έκανε το αποτέλεσμα τουλάχιστον αξιομνημόνευτο.
Οι Έλληνες μεταφραστές δούλευαν με το αγγλικό κείμενο, όχι με το αυθεντικό στα ιαπωνικά. Έκαναν δηλαδή μετάφραση πάνω στην μετάφραση, πρακτική που συχνά κατέληγε σε παράξενους διαλόγους. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι μία σκηνή όπου ο αντίπαλος του Καμπαμαρού ξυλοκοπείται με ένα ρόπαλο. Στα ελληνικά, το ρόπαλο μεταφράστηκε σε νυχτερίδα, καθώς η σημασία της λέξης bat είναι διττή.
[embedded content]
Σε ένα άλλ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
