Βαθμολόγησε το άρθρο
Tο Deer Hunter (Ελαφοκυνηγός) αποτελεί μια από τις σπουδαιότερες αντιπολεμικές ταινίες που έβγαλε ο αμερικανικός κινηματογράφος, βάζοντάς την στο ίδιο (ασήκωτο) καλάθι με τα Apocalypse Now, Platοon, Full Metal Jacket που καταπιάστηκαν με τον πόλεμο του Βιετνάμ, όντας μάλιστα και από τις πολύ πρώτες που ασχολήθηκαν με αυτή τη μελανή περίοδο της ιστορίας.
Η ταινία ακολουθεί μια παρέα νεαρών αντρών σε μια μικρή βιομηχανική πόλη της Πενσυλβάνια, με την εξιστόρηση να σπάει σε τρία μέρη παρουσιάζοντας τη ζωή τους πριν τον πόλεμο, τη φρίκη του πολέμου για όσους βρέθηκαν στο Βιετνάμ, και τη ζωή τους μετά. Με αυτή την ολοκληρωμένη και πλούσια χρονικά αφήγηση, ο σκηνοθέτης Michael Cimino δημιουργεί ένα επικών διαστάσεων φιλμ το οποίο έχοντας ως σημείο αναφοράς την απάνθρωπη βαρβαρότητα του πολέμου, τονίζει τις σύνθετες και αλληλένδετες επιπτώσεις που επιφέρει.
Στο πρώτο μέρος ο Cimino, με έμφαση στη λεπτομέρεια, συστήνει τους χαρακτήρες και αποτυπώνει μεθοδικά τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Βρισκόμαστε ακόμα προ πολέμου, στην εποχή της αθωότητας που εκφράζεται με το γεγονός ενός γάμου ως δείγμα αισιοδοξίας, δημιουργίας, έρωτα, και το παραδοσιακό κυνήγι ελαφιού που οργανώνει η παρέα ως ένα είδος διαφυγής, διασκέδασης και ανεμελιάς.
Στη συνέχεια η ένταση κλιμακώνεται καθώς περνάμε στο κομμάτι του πολέμου. Και εδώ διακρίνεται η ευφυΐα των δημιουργών με ένα σενάριο που δεν εστιάζει στις πολεμικές συγκρούσεις, αλλά αποτυπώνει όλη τη φρίκη, την τρέλα και τη βαρβαρότητα μέσα από ένα σαδιστικό παιχνίδι ρ …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
