Οι προκλητικές κινήσεις εξωτερικής πολιτικής της Πιονγιάνγκ γίνονται συνήθως όταν φουντώνουν τα προβλήματα στο εσωτερικό, σύμφωνα με τους Japan Times που κάνουν λόγο για μία λανθασμένη δυτικοκεντρική θεώρηση των κινήτρων της Βόρειας Κορέας
Το πρόσφατο «κύμα» πυραυλικών δοκιμών της Βόρειας Κορέας και άλλες στρατιωτικές προκλήσεις της χώρας έχει πυροδοτήσει μια νέα σεναριολογία σχετικά με τα κίνητρα της χώρας. Μεγάλο μέρος αυτής της εικασίας, ωστόσο ξεκινάει από μία σαθρή βάση: την υπόθεση ότι οι ενέργειες της Βόρειας Κορέας πρέπει να κατανοηθούν σε σχέση με εξωτερικούς και όχι εσωτερικούς παράγοντες.
Ορισμένοι βλέπουν τις δοκιμές ως απάντηση στις πρόσφατες στρατιωτικές ασκήσεις Νότιας Κορέας-ΗΠΑ ή μια προσπάθεια τελειοποίησης των αμυντικών δυνατοτήτων της Βόρειας Κορέας. Άλλοι ισχυρίζονται ότι αποτελούν μέρος της στρατηγικής του ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν να κερδίσει παραχωρήσεις από τον έξω κόσμο δημιουργώντας μια τεχνητή κρίση που στη συνέχεια μπορεί να εκτονώσει με αντάλλαγμα ορισμένα οφέλη.
Κάποιοι το βλέπουν ως μέρος μιας επιθετικής τακτικής που έχει σκοπό να πιέσει τον Νότο και να ανοίξει το δρόμο για την τελική κατάκτηση. Άλλοι πάλι βάζουν τον πόλεμο της Ουκρανίας στο επίκεντρο, υποστηρίζοντας ότι ο Κιμ εμπνέεται από την επιτυχία των πυρηνικών απειλών του Πούτιν στην Ουκρανία και αισθάνεται σίγουρος ότι ο πόλεμος θα αποτρέψει οποιαδήποτε ουσιαστική απάντηση κατά του Βορρά.
Τέτοιες απόψεις, ωστόσο, αντανακλούν μια δυτικοκεντρική προοπτική που υπερεκτιμά τη σημασία της συμμαχίας υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στα παγκόσμια γεγονότα και ελαχιστοποιεί τις κρίσιμες εσωτερικές επιταγές που συχνά οδηγούν στη χάραξη πολιτικής. Οι αξιωματούχοι που είναι επιφορτισμένοι με τη διαμόρφωση μιας απάντησης σε αυτό το πιο πρόσφατο κύμα προκλήσεων της Βόρειας Κορέας θα ήταν σοφό να αναγνωρίσουν ότι τα γεγονότα στην Πιονγκγιάνγκ έχουν μεγαλύτερη σημασία από τα γεγονότα στην Ουάσιγκτον.
Από τη δεκαετία του ΄60 μέχρι σήμερα
Ιστορικά, η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας ξεκινάει τις πιο προκλητικές της κινήσεις εξωτερικής πολιτικής όταν αντιμετωπίζει ιδιαίτερα έντονα προβλήματα στο εσωτερικό. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ένας συνδυασμός οικονομικής παρακμής και εντάσεων με τους συμμάχους της άφησε τον Κιμ Ιλ Σουνγκ να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη πολιτική πρόκλη …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
