Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος γεννήθηκε για το θέατρο και από νωρίς αποδέχτηκε πως θα ταχθεί με την τέχνη, όπως εξομολογήθηκε. Το ταλέντο του αστείρευτο, ενώ ξεχωρίζει για την πνοή που δίνει κάθε φορά στους σπουδαίους ρόλους που ενσαρκώνει στην καριέρα του.
Ναι μεν αγαπάει το θέατρο, ωστόσο δηλώνει επίσης πως «η ζωή του δεν είναι το θέατρο». «Όταν τα φώτα κλείνουν επιλέγει διάγει τον βίο του ακούγοντας το ένστικτό του για τα ουσιαστικά πράγματα της ζωής», αποκάλυψε ο ίδιος μιλώντας στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη.
«Έγιναν κάποια πράγματα που με ταρακούνησαν»
Επιπλέον, είπε: «Έγιναν κάποια πράγματα που με ταρακούνησαν και συνειδητοποίησα ότι αυτό που μετράει είναι να είσαι καλά, να έχεις ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς. Θέλω να περάσω τη ζωή μου όμορφα και γλυκά».
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος συνέχισε λέγοντας πως είχε πει πως αν μέχρι τα 30 αν δεν τα κατάφερνε στην υποκριτική, θα ακολουθούσε ένα οποιοδήποτε επάγγελμα για τα προς το ζην. Όμως, η επιτυχία του «χτύπησε» την πόρτα κι έτσι «έγραψε» χρυσές σελίδες τόσο στην τηλεόραση, όσο και στο σανίδι.
Παίζοντας στο θέατρο και δοκιμάζοντας συνεχώς τα όριά του νιώθει ζωντανός, όπως δηλώνει χαρακτηριστικά. Παράλληλα, τόνισε πως λατρεύει να τεστάρει τις δυνατότητές του και πάντα να εξερευνά νέους ορίζοντες δημιουργικότητας.
Αξίζει να σημειωθεί πως το επόμενο διάστημα θα τον δούμε ως τον «Κουρέα της Σεβίλλης» στο θέατρο Ακροπόλ. Πρόκειται για μία παράσταση για την οποία ανυπομονεί, όπως είπε, καθώς όπως δήλωσε, «παίζοντας σε θεατρικά αλλοτινών εποχών νιώθει να ταξιδεύει μακριά από σύγχρονη και όχι και τόσο ευχάριστη πραγματικότητα».
«Θέλω να νιώθω ζωντανός, να δοκιμάζω τα όριά μου»
Επιπρόσθετα, ο ταλαντούχος ηθοποιός είπε: «Θέλω να νιώθω ζωντανός, να δοκιμάζω τα όριά μου. Δεν θέλω να κάνω τίποτε εύκολο. Δεν ξέρω ποια είναι τα όρια μου, μακάρι να μην τα μάθω ποτέ. Είναι όμορφο που ταξιδεύω σε άλλες εποχές».
«Είναι η ψυχοθεραπεία μου, το φευγιό μου»
Και αμέσως μετά, εξήγησε: «Ειδικά στην εποχή που ζούμε που είναι τόσο δύσκολη, τόσο περίεργη, τόσο μη ανθρώπινη σε πολλά θέματα, εγώ είναι σαν να θέλω να ταξιδέψω και να πάρω και τον κόσμο μαζί μου να γελάσουμε. Είναι η ψυχοθεραπεία μου, το φευγιό μου».
