Μια ματιά στο mobile κεφάλαιο του λατρεμένου franchise
Συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια οι εταιρίες να προμοτάρουν και να διαφημίζουν ή και αν θέλετε, να δημιουργούν το κατάλληλο hype γύρω από τους ΑΑΑ τίτλους τους με παιχνίδια σε φορητές συσκευές. Ένα από αυτά είναι και το Very Little Nightmares. Ο μεγάλος αδελφός του, το Little Nightmares, κυκλοφόρησε το 2017 και αμέσως έγινε ένα από τα must have indies στη βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών. Με την έλευση του Little Nightmares 2, αξίζει να κάνουμε μια αναφορά και στο μικρό αδελφάκι του franchise. Να σημειώσουμε εδώ πως το Very Little Nightmares έχει αναπτύχθηκε από το Alike Studio και όχι από το Tasier Studio των βασικών τίτλων.
Ξεκινώντας, λοιπόν, στο Very Little Nightmares χειρίζεστε ένα μικρό κορίτσι, το οποίο φοράει ένα αδιάβροχο και προσπαθεί να ξεφύγει από το Nest. Πρόκειται για ένα παράξενο και συνάμα τρομακτικό αρχοντικό, στο οποίο κατοικούν κάτι μικρά περίεργα πλάσματα που ονομάζονται Nomes. Βέβαια δεν απουσιάζουν και οι δυο βασικοί τρομακτικοί villains που προσπαθούμε συνέχεια να αποφύγουμε. Το παιχνίδι παίζεται με τη συσκευή σας σε λειτουργία πορτραίτου και σας επιτρέπει να αγγίξετε τα περιβάλλοντα για να λύσετε γρίφους και παζλ και να ξεδιπλώσετε ένα είδος αφήγησης. Και αυτή γίνεται μέσω των περιβαλλόντων, τα οποία πρέπει να αναφέρω σε αυτό το σημείο πως είναι όμορφα και με λεπτομέρεια.
Θα μπορούσα να πως πως το Very Little Nightmares μοιάζει αρκετά με μια horror έκδοση του δημοφιλούς mobile τίτλου Monument Valley. Ωστόσο, είναι πολύ λιγότερο αφηρημένο και περισσότερο βατό με την παρουσίαση και τους γρίφους του, σε σχέση με το προαναφερθέν. Το παιχνίδι στην ουσία είναι tap-to-move, δηλαδή απλά πατάτε στην οθόνη για να ανεβαίνετε πράγματα, να σπρώχνετε και ενεργοποιείτε διακόπτες, να ακροβατείτε σε σανίδες και γενικά να κινήστε στον χώρο. Δεν υπάρχει κάποιος μηχανισμός που να σας δίνει ειδικές δυνάμεις για να μετακινήσετε δομές γύρω σας ή να χειριστείτε το φως και τις σκιές.
Συνεχίζοντας, σε αρκετά σημεία υπάρχει και έντονο το trail and error στοιχείο. Δυστυχώς, σε αυτό συμβάλει αρκετά και η έλλειψη κάποιας zoom λειτουργίας, κάνοντας κάποια σημεία δύσκολα σε συσκευές με μικρότερες οθόνες. Έτσι, θα πεθάνετε αρκετές φορές έως ότου καταλάβετε με ποιον τρόπο πρέπει να συνεχίσετε. Η αλήθεια είναι πως σε κάποια σημεία ήταν αρκετά έντονο και ίσως κουράσει, αλλά όχι σε βαθμό που να αμαυρώσει τελείως την εικόνα του παιχνιδιού.
Τα puzzles από την άλλη, τα βρήκα όμορφα και ενδιαφέροντα, χωρίς να προσφέρουν όμως και κάτι το πρωτοποριακό. Υπάρχει και η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον χωρίς την δική μας προσπάθεια, όπου καθώς περπατάμε στον χώρο, μπορεί για παράδειγμα να πέσουν χαρτιά στο έδαφος από ένα γραφείο ή να σπάσουν κάποια τζάμια, κάτι που προσθέτει ζωντάνια στο παιχνίδι.
Εκτός από τα βασικά, το αγαπημένο μου μέρος του παιχνιδιού ήταν η αναζήτηση των κρυφών jack-in-the-box σε κάθε ένα από τα δεκαοκτώ επίπεδα. Μου άρεσε πολύ το πώς τα Nomes σας οδηγούν συχνά σε αυτά, εάν προσέξεις λίγο περισσότερο μέσα στα περιβάλλοντα. Είναι στην ουσία τα collectables του παιχνιδιού και παρόλο που είναι λίγα, εμπλουτίζουν και αυτά με την σειρά τους το συνολικό πακέτο.
Παρά τον πιο -ας πούμε- ήπιο χαρακτήρα του, δε λείπει και εδώ η αγωνία και ο φόβος. Σε αυτό συμβάλει ο πολύ καλός ακουστικός τομέας του που σε συνδυασμό με τα όμορφα γραφικά, προσφέρουν ένα όμορφο αποτέλεσμα. Το soundtrack είναι αρκετά τρομακτικό και ένα από τα βασικά σημεία του, οπότε μην παραλείψετε να παίξετε με ακουστικά αυτόν τον τίτλο, σχεδόν επιβάλλεται!
