Πώς ακριβώς φαντάζεται η σημερινή κυβέρνηση μία δεύτερη τετραετία στο Μέγαρο Μαξίμου, παρέα με τον Κυριάκο Βελόπουλο;
Γιατί όχι, σε τελική ανάλυση, θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος. Υπό την έννοια ότι ο πρόεδρος της ελληνικής λύσης προέρχεται από την ίδια πολιτική κοίτη από την οποία εκπορεύονται τρεις κορυφαίοι υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας. Άλλο, τώρα, αν… οι δυσκολίες τον ανάγκασαν να καταφύγει σε κηραλοιφές και μαντζούνια που κατατροπώνουν τον Covid-19, προκειμένου να επιβιώσει, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στα όρια της γραφικότητας. Ωστόσο, σε αυτή τη χώρα, έχουμε αξιοσημείωτη ανοχή απέναντι στη γραφικότητα – για του λόγου το αληθές παραπέμπω στη συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, την οποία παρεμπιπτόντως τρολάρει ανηλεώς και ενδεχομένως κοντόφθαλμα η κυβερνητική παράταξη.
Ας κάνω στο σημείο αυτό μια μικρή ιστορική αναδρομή. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ «σαν έτοιμος από καιρό σαν θαρραλέος» είχε διακρίνει εγκαίρως την απροθυμία της Φώφης Γεννηματά να βρεθεί με την Κουμουνδούρου στο ίδιο μετερίζι και έτσι είχε προσανατολιστεί σε μια παράδοξη μεν αλλά απολύτως διαχειρίσιμη επιλογή. Η οποία εν τέλει, πέρα από το επίπεδο του συμβολισμού δεν προκάλεσε κανενός είδους πολιτικό – ιδεολογικό «τζαρτζάρισμα» στη διάρκεια της συγκατοίκησης.
Τώρα, σε ό,τι αφορά τον πρωθυπουργό, το θέμα άνοιξε κατακαλόκαιρο όταν λόγω των υποκλοπών απώλεσε έναν οιονεί κυβερνητικό εταίρο στον οποίο πόνταρε σε σημείο μάλιστα, όπως λέγεται να αναζητήσει πολλαπλούς τρόπους προκειμένου να τον πείσει. Μετά από αυτή την εξέλιξη η γκάμα των επιλογών του Μεγάρου Μαξίμου μειώθηκε δραματικά, εξ ου και το γεγονός ότι ε …
Διαβάστε όλο το άρθρο από την πηγή
