Παρά το πόσο ακραίο ακούγεται αυτό, οι θεωρίες ότι το Σύμπαν μας δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση ή απλά ένα ολόγραμμα, δεν είναι νέες.
Tώρα, οι επιστήμονες ερευνητές ισχυρίζονται ότι έχουν βρει αποδείξεις που ίσως αποδεικνύουν αυτή την υπόθεση.
Μια ομάδα θεωρητικών φυσικών στο Πανεπιστήμιο του Southampton, με τη μελέτη του Κοσμικού Υποβάθρου Μικροκυμάτων (CMB), την ακτινοβολία δηλαδή που απέμεινε από το Big Bang, πιστεύει ότι έχει βρει σημάδια ότι το Σύμπαν μας δεν είναι τίποτα άλλα παρά μια ψευδαίσθηση!
Ουσιαστικά, οι πληροφορίες που συνθέτουν αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικότητα, είναι «αποθηκευμένες» σε μια επιφάνεια δύο διαστάσεων (2D), συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου.
Αυτό σημαίνει ότι ό,τι βλέπουμε και όλες οι «εμπειρίες» που έχουμε αποκτήσει, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ψευδαίσθηση του μυαλού μας.
«Φανταστείτε ότι όλα όσα βλέπετε, αισθάνεστε και ακούτε σε τρεις διαστάσεις, αλλά και η αντίληψή που έχετε για τον χρόνο, στην πραγματικότητα προέρχονται από ένα δύο διαστάσεων πεδίο», λέει ο καθηγητής Kostas Skenderis από το Πανεπιστήμιο του Southampton.
«Η ιδέα είναι παρόμοια με εκείνη των απλών ολογραμμάτων όπου μια εικόνα 3D κωδικοποιείται σε μια επιφάνεια 2D, όπως για παράδειγμα ένα ολόγραμμα σε μια πιστωτική κάρτα. Ωστόσο, αυτή τη φορά, ολόκληρο το Σύμπαν είναι κωδικοποιημένο. Ένας άλλος τρόπος για ν ατο καταλάβουμε αυτό είναι μέσω των 3D ταινιών. Αν και δεν είναι ακριβως ένα παράδειγμα ενός ολογράμματος, οι 3D ταινίες δημιουργούν την ψευδαίσθηση των 3D αντικειμένων από μια επίπεδη οθόνη 2D. Η διαφορά με το 3D Σύμπαν που ζούμε, είναι ότι μπορούμε να αγγίξουμε τα αντικείμενα και η προβολή τους είναι… πραγματική», συνεχίζει ο καθηγητής.
Ενώ οι θεωρίες ενός ολογραφικού σύμπαντος υπάρχουν από τη δεκαετία του 1990, η πιο πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Physical Review Letters, περιέχει την πρώτη απόδειξη, όπως λένε οι ερευνητές.
Για να το αποδείξουν αυτό, οι ερευνητές ανέπτυξαν διάφορα μοντέλα του ολογραφικού σύμπαντος έτσι ώστε να μπορούν να το «ελέγξουν« και να… κοιτάξουν πίσω στο χρόνο ακόμα και 13.000.000.000 έτη, στο απώτατο δηλαδή όριο του σύμπαντος.
Τα μοντέλα αυτά εξαρτώνται από τη θεωρία της κβαντικής βαρύτητας, μια θεωρία που αμφισβητεί την αποδεκτή εκδοχή της κλασικής βαρύτητας. Η ολογραφική αρχή λέει ότι η βαρύτητα προέρχεται από λεπτές, δονούμενες χορδές που σχηματίζουν ολογράμματα σε ένα δύο διαστάσεων Σύμπαν.
Οι πρόσφατες εξελίξεις στα τηλεσκόπια και στον εξοπλισμό ανίχνευσης, επέτρεψαν στους επιστήμονες να ανιχνεύσουν ένα τεράστιο όγκο δεδομένων που απομένουν στο Σύμπαν από τη στιγμή που αυτό δημιουργήθηκε.
Χρησιμοποιώντας αυτές τις πληροφορίες, η ομάδα των επιστημόνων ήταν σε θέση να κάνει συγκρίσεις μεταξύ των χαρακτηριστικών αυτών. Βρήκαν έτσι ότι μερικές από τις πιο απλές θεωρίες κβαντικού πεδίου, θα μπορούσαν να εξηγήσουν όλες σχεδόν τις κοσμολογικές παρατηρήσεις του πρώιμου Σύμπαντος.
Αυτό, ισχυρίζονται, απομακρύνει την «κβαντική βαρύτητα» από το να είναι απλά μια εναλλακτική θεωρία και την μετατρέπει σε ένα αποδεκτό μοντέλο! Και είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο αποδεικνύεται!
Οι επιστήμονες έχουν εργαστεί για δεκαετίες ώστε να μπορέσουν να συνδυάσουν τη θεωρία της βαρύτητας του Αϊνστάιν και της κβαντικής θεωρίας. Κάποιοι πιστεύουν ότι η έννοια του ολογραφικού σύμπαντος έχει τη δυνατότητα να συμβιβάσει τα δύο.
Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να μελετούν το πρώιμο σύμπαν ώστε να υποβάλουν περαιτέρω αποδείξεις για την θεωρία του ολογράμματος και εμείς περιμένουμε με αγωνία!
