Από το 1947 μέχρι και σήμερα, η περιφερειακή ενότητα του Τζαμμού και Κασμίρ, αποτελεί αντικείμενο σύγκρουσης για δύο χώρες που φημίζονται για τις εχθροπραξίες του παρελθόντος. Την Ινδία και το Πακιστάν. Με τις δυο τους να έχουν στρατικοποιήσει πλήρως την περιοχή, διεκδικώντας η κάθε μια το κομμάτι της, οι αναταραχές και οι απώλειες ανθρώπινων ψυχών είναι κάτι το αναπόφευκτο. Μέσα όμως σε αυτήν την χαοτική κατάσταση, ένας Σκωτσέζος βρήκε… τον «παράδεισό» του!
Ταξιδεύουμε μερικά χιλιόμετρα ανατολικά. Στην χώρα της «ιερής αγελάδας». Εκεί όπου στο -πολύ- βόρειο κομμάτι της Ινδίας, στα σύνορα με το Πακιστάν βρίσκεται η αφετηρία της οροσειράς των Ιμαλαΐων. Στους πρόποδες αυτής, και στην κοιλάδα του Κασμίρ, συναντάμε την υπό ινδική κυριαρχία περιοχή του Τζάμμου και Κασμίρ. Η συγκεκριμένη τοποθεσία, όπως είπαμε και προηγουμένως, είναι γνωστή για τις αναταραχές στο έδαφος της από στρατεύματα και των δύο χωρών. Στην κορύφωση των επεισοδίων, ακριβώς έναν χρόνο πριν, το Τζάμμου και Κασμίρ πέρασε στην κυριαρχία της Ινδίας με κάθε επισημότητα με την μορφή της πρώτης ινδικής ενωσιακής επικρατείας.
Σε αυτό το άτυχο, αλλά πανέμορφο μέρος, το ποδόσφαιρο είχε πάντα δευτερεύοντα ρόλο, με αποτέλεσμα η άνθιση του να ξεκινά στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, και συγκεκριμένα το 2013 με την ίδρυση της Lonestar Kashmir από τα βρετανικά στρατεύματα (!), που έδρευαν στο Σριναγκάρ. Αν και αγωνιζόταν μόνιμα στην δεύτερη κατηγορία της χώρας, η ανταπόκριση ήταν ικανοποιητική και τρία χρόνια αργότερα δημιουργήθηκε η «σταχτοπούτα» του σημερινού μας παραμυθιού. Η Real Kashmir.
Οι «Λεοπαρδάλεις του Χιονιού» ή «Sheeni Sehj» αν προτιμάτε στα Ινδικά, έκαναν για πρώτη φορά το ντεμπούτο τους το 2016 στο Durand Cup, την αρχαιότερη ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ασίας. Έχοντας δημιουργήσει ένα «φτωχό» ρόστερ, κανείς δεν ανέμενε μεγάλες εμφανίσεις και σπουδαίες διακρίσεις, με μοναδικό στόχο να είναι καθαρά η χαρά της συμμετοχής. Παρούσα σε έναν όμιλο με ομάδες -μεταξύ άλλων- όπως η Dempo, η Real της Ινδίας, ολοκλήρωσε την πρώτη πορεία της στα ινδικά γήπεδα, με έναν απολογισμό των τριών ισοπαλιών και δυο ήττων.
Η νίκη ακόμη δεν είχε έρθει και η παρθενική συμμετοχή στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας ήταν προ των πυλών. Η ομάδα όμως δεν είχε ακόμη προσλάβει τον πρώτο κανονικό προπονητή στην ιστορία της, έχοντας πορευτεί μέχρι εκείνη την στιγμή με έναν Ινδό, ο οποίος δεν είχε καν την αντίστοιχη προπονητική άδεια από την Ινδική Ομοσπονδία. Ο ιδιοκτήτης, Sandeep Chattoo, υπέδειξε την πρόσληψη ενός ξένου προπονητή, ο οποίος μέχρι και σήμερα παραμένει ο ένας και ο μοναδικός στην ιστορία του συλλόγου!
Ο «εκλεκτός» ήταν ο David Robertson. Ένας από τους καλύτερους οπισθοφύλακες στο σκωτσέζικο πρωτάθλημα, κάνοντας μια αξιοσέβαστη καριέρα με τις Aberdeen και Rangers, έχοντας παράλληλα και την τιμή να αγωνιστεί στην Leeds United προς την δύση της καριέρας του στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Κρέμασε το 2002 τα παπούτσια του στην Montrose και έναν χρόνο αργότερα, έπιασε για πρώτη φορά τα… «μπλοκάκια» του, μπαίνοντας στο παιχνίδι της προπονητικής από τον πάγκο της Elgin City. Απολύθηκε το 2005 για να κάτσει ένα χρόνο αργότερα στον πάγκο της Montrose, πριν «ξαναπακετάρει» τα πράγματα του μόλις τέσσερις μήνες αργότερα!
Απείχε από την θέση του προπονητή για περίπου επτά χρόνια, όπου και αφοσιώθηκε στην ποδοσφαιρική «ανατροφή» του γιού του, Mason, μέχρι που το 2013 μετακόμισε στην Αριζόνα και το Φοίνιξ για να προπονήσει την ομάδα που βρίσκεται στην τρίτη κατηγορία των ΗΠΑ. Με το ποσοστό των νικών στο 18,75% και μόλις πέντε νίκες σε 27 παιχνίδια, ο Σκωτσέζος παραιτήθηκε πριν… απολυθεί, και μετακόμισε στο Σιάτλ, όπου ο γιος του σπούδαζε στο πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Το 2016, οι σπουδές του μικρού Mason τελείωσαν, η οικογένεια Robertson γύρισε πίσω στην Σκωτία και ξαφνικά βρέθηκε σε επαγγελματικό αδιέξοδο.
Ο David -ανεπίσημα- είχε παρατήσει την προπονητική, ενώ ο Mason έπρεπε να βρει έναν σύλλογο να υπογράψει. Η Stenhousemuir προσέφερε στον υιό, το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, την στιγμή που ο πατέρας λάμβανε ένα περίεργο τηλεφώνημα από την Ινδία. Δίχως να γνωρίζει πολλά, πήρε το αεροπλάνο και προσγειώθηκε στην πρωτεύουσα του Τζάμμου και Κασμίρ, στο Σριναγκάρ, όπου και συναντήθηκε με τον πρόεδρο και ιδιοκτήτη της νεοσύστατης ομάδας. Χωρίς δεύτερη σκέψη, είπε το ναι. Έτσι λοιπόν αποφάσισε να χτίσει κυριολεκτικά κάτι δικό του από την αρχή.
Με έναν καινούριο σύλλογο ο οποίος όπως είχε πει και ο ίδιος: «Δεν είχαν ούτε ρούχα για την καθημερινή προπόνηση, ούτε αποδυτήρια, ούτε καν μπάλες ποδοσφαίρου. Και όλα αυτά σε μια εμπόλεμη ζώνη. Δεν είχα ιδέα για το που ακριβώς είχα έρθει, αλλά ήθελα να το δοκιμάσω». Με την έλευση του Robertson η ομάδα οργανώθηκε, πρώτες ύλες κατέφθασαν και μάλιστα εγκρίθηκε και η συμμετοχή της Real Kashmir, συμμετέχοντας στον πρώτο όμιλο της δεύτερης κατηγορίας, έχοντας μάλιστα για αντίπαλο την «συμπολίτισσα» Lonestar. H πρώτη εντύπωση της ομάδας στην παρθενική της χρονιά ήταν εξαιρετική, χάνοντας στην ισοβαθμία της είσοδο στα play-offs ανόδου από την Delhi United, ωστόσο αυτό δεν επηρέασε λεπτό τον Robertson, ο οποίος «στρώθηκε» στη δουλεία για να πετύχει την άνοδο την επόμενη χρονιά. Και το κατάφερε.
Η επόμενη σεζόν θα μνημονεύεται από τους φίλους της ομάδας καθότι οι «Snow Leopards» δεν κέρδισαν μόνο την άνοδο, αλλά κατέκτησαν το πρωτάθλημα αήττητοι και έγιναν η πρώτη ομάδα από την αμφιλεγόμενη αυτή περιοχή που θα αγωνιζόταν στην μια από τις δύο πρώτες κατηγορίες της χώρας (ναι έχει δύο πρώτες κατηγορίες θα σας εξηγήσω αργότερα). Η Real Kashmir έκανε σχεδόν την τέλεια χρονιά, έχοντας συνολικά οκτώ νίκες και πέντε ισοπαλίες, με την άνοδο να έρχεται στο τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς, απέναντι στο φαβορί για την άνοδο, Hindustan. Η νίκη με 3-2 έφερε παροξυσμό στις τάξεις της περιοχής, ενώ πολύς ήταν ο κόσμος που πανηγύρισε στους δρόμους της Σριναγκάρ. Μια ομάδα που προδιετίας δεν είχε ούτε στο ελάχιστο την πολυτέλεια και τις ανέσεις άλλων ομάδων, είχε αλλάξει σελίδα χάρη σε έναν Σκωτσέζο ο οποίος πήρε την απόφαση να μετακομίσει και να εργαστεί σε μια εμπόλεμη ζώνη!
Και αν νομίζετε ότι τα κατορθώματα σταματάνε εδώ, πλανάστε. Η πρώτη χρονιά στην κορυφαία κατηγορία της χώρας ήταν εξίσου ονειρική, ενώ αίσθηση παρουσίασαν και οι μεταγραφές του συλλόγου. Αν η έλευση του Abednego Tetteh από το πρωτάθλημα του Σουδάν, του Gnohere Krizo από την Lokomotiv της Τασκένδης προκάλεσαν τον ενθουσιασμό των Ινδών υποστηρικτών, η ελευση του υιού του προπονητή, Mason Robertson, και η υπογραφή του διεθνή από την Ζάμπια, Aaron Katebe έφεραν παροξυσμό!Παρόλα αυτά, το ρόστερ παρέμεινε κυρίως ινδικό, ενώ τεράστιας σημασίας ήταν η υπογραφή του τερματοφύλακα από το Θιβέτ, Tenzin Samdup!
O υιός Robertson έκανε πράγματα και θαύματα εντός αγωνιστικού χώρου, ο έτερος τερματοφύλακας, Bilal Khan κράτησε ανέπαφη την εστία του σε δέκα από τα 20 παιχνίδια, και η Real Kashmir τερμάτισε στην τρίτη θέση, έξι πόντους πίσω από την πρωταθλήτρια Chennai City και πέντε από την δεύτερη East Bengal. Η επιτυχία της πρώτης χρονιάς ήταν τεράστια! Οι προσδοκίες των φιλάθλων ανέβηκαν κατακόρυφα, ενώ ο πρόεδρος έταξε στον επιτυχημένο τεχνικό την δημιουργία νέας έδρας, ώστε να φύγει η ομάδα από το γήπεδο του Κέντρου Υποδοχής Τουριστών.
Με τις ίδιες φιλοδοξίες ξεκίνησε και η περυσινή σεζόν. Ο Robertson και η ομάδα του έφεραν «ενισχύσεις» από την Σκωτία, φέρνοντας στην Ινδία τον πολύπειρο Kallum Higginbotham με πολυετή θητεία στην Dunfermline Athletic. Κρυφός πόθος φυσικά το πρωτάθλημα, το οποίο ούτε την περασμένη σεζόν ήρθε, με την Kashmir να τερματίζει στην τέταρτη θέση με έναν αγώνα λιγότερο από τους ανταγωνιστές της, έναν βαθμό πίσω από την δεύτερη θέση και 17 (!) ολόκληρους πίσω από την πρωταθλήτρια Mohun Bagan.
Μπορεί η κατάκτηση του πρωταθλήματος να μην έχει έρθει ακόμη, όμως ο Robertson είναι αποφασισμένος να μείνει μέχρι να πετύχει και αυτό του το κατόρθωμα. Μιλώντας στο BBC για τις δραματικές τρεις βδομάδες του lockdown στην Ινδία, όπου και δεν του επιτράπηκε η έξοδος από την χώρα και η επιστροφή όλης της οικογένειας στην Σκωτία, δήλωσε πως: «Μπορεί η διαδρομή από το Σρινακγάρ στο Τζαμμού να είναι τρομακτική και η κατάσταση στην περιοχή να είναι ακόμη ρευστή μετά από την πρόσφατη προσάρτηση στην Ινδία, όμως θα ξαναγυρίσω για να κατακτήσω το πρωτάθλημα. Το χρωστάω στον πρόεδρο και δεν θα φύγω μέχρι να το πετύχω. Και ίσως έρθουν και περισσότερα…».
Τέτοιες ιστορίες σαν και αυτές είναι που ενισχύουν το συναίσθημα του ρομαντισμού στο ποδόσφαιρο. Ιστορίες που φτάνουν από τα μικρά σκωτσέζικα νησιά, στις αχανείς αφρικανικές πεδιάδες και από τα βάθη της Ανατολής, μέχρι τις θερμές κοιλάδες ανάμεσα στα βουνά της Ινδίας. Ο David Robertson έκανε το δικό του Football Manager και «Create a Club» ταυτόχρονα! Από το μηδέν, κατάφερε να χτίσει μια υπολογίσιμη δύναμη στην Ινδία και να γίνει το όνομα του ξακουστό σε αρκετούς ποδοσφαιρόφιλους ανά τον πλανήτη. Η νέα σεζόν λοιπόν αναμένεται να βρει την Real Kashmir σε νέα υπεργηπεδάρα (sic), με τον Σκωτσέζο στον πάγκο και πολλές μα πολλές ελπίδες για την εδραίωση στην κορυφή.
Υ.Γ: Θυμάστε που προηγουμένως ανέφερα ότι η Ινδία έχει δυο πρώτες κατηγορίες; Ναι λοιπόν δεν πρόκειται για κάποιο λάθος. Η δημιουργία της Indian Super League προ εξαετίας με τρόπο λειτουργίας παρόμοιο με αυτόν του MLS και της A-League, εδραίωσε εκείνη ως πρώτη κατηγορία, με την ιστορική I-League να πέφτει σε δεύτερη μοίρα. Παρόλα αυτά με απόφαση της ομοσπονδίας της Ινδίας, και οι δυο είναι παράλληλα οι πρώτες κατηγορίες της χώρας με την νικήτρια της ISL να παίρνει το εισιτήριο για το AFC Champions League, και τον νικητή της I-League να παίρνει αυτό για τους ομίλους του AFC Cup.
ΠΗΓΗ: eyap.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, newpost.gr
