Ο ΠΑΟΚ έφερε το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα με βάση την εικόνα του παιχνιδιού κόντρα στην Κρασνοντάρ. Ηττήθηκε σε ένα παιχνίδι που συνολικά ήταν ανώτερος και φόβισε σε πολλές στιγμές τον αντίπαλο ενώ κέρδισε σημαντικές μάχες στο γήπεδο. Το 2-1 ασφαλώς και τον κρατά γερά στο παιχνίδι της πρόκρισης, το πιο σημαντικό όμως είναι πως η εικόνα του αγώνα, έδειξε πως σαν σύνολο λειτουργεί πολύ καλύτερα από τον αντίπαλο του.
ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
Η Κρασνοντάρ διαθέτει μονάδες, που έχουν την ικανότητα να δημιουργήσουν κάποιες ποιοτικές συνεργασίες. Να ακουμπήσουν τη μπάλα στην πλάτη του Μπεργκ, να παίξουν οι Καμπελά, Βιλένα, Βάντερσον μεταξύ τους και σου δημιουργούσαν συνεχώς την αίσθηση πως δεν έχουν ένα δουλεμένο σχέδιο σε κανένα κομμάτι του παιχνιδιού και όταν η μπάλα χανόταν, η άμυνα τους ήταν έτοιμη να παραδοθεί.
Έβλεπες στα βλέμματα τους, πως ήταν έτοιμοι να λυγίσουν. Αυτόν τον φόβο που έβγαζαν στον αντίπαλο σε κάθε επιθετική ενέργεια, πρέπει να κρατήσουν σαν όχημα οι παίκτες του ΠΑΟΚ και να μην επιτρέψουν, να αποκλειστούν από αυτόν τον αντίπαλο. Δεν γίνεται να χαθεί η φετινή ευκαιρία πρόκρισης στους ομίλους του Champions League.
Την Τρίτη στο Κρασνοντάρ χάθηκε μία ευκαιρία, για να πάει ο ΠΑΟΚ με ένα σοβαρό πλεονέκτημα στον επαναληπτικό στην Τούμπα, την επόμενη εβδομάδα όμως λάθη δεν συγχωρούνται, οι παίκτες του Φερέιρα, δεν αρκεί να παίξουν καλά. Πρέπει να σκοτώσουν έναν αντίπαλο, που αμυντικά δεν θέλει και πολύ για να λυγήσει. Όσο ποιότητα και να έχουν οι Καμπελά, Βιλένα, Βάντερσον, Μπέργκ, η ανάπτυξη της Κρασνοντάρ βασίζεται αποκλειστικά στο ατομικό τους ταλέντο και όταν χάνεται η μπάλα κυριαρχεί η ανασφάλεια.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΟΥΛΕΜΕΝΟΣ
Ο ΠΑΟΚ έδειξε καλή νοοτροπία και πολλές φορές στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει και την εικόνα του παιχνιδιού. Έχασε πέναλτι νωρίς, χωρίς να πτοηθεί η ψυχολογία του, κατάφερε και πήρε προβάδισμα στο σκορ, με μία εντυπωσιακή συνεργασία τριών παικτών και δεν υπήρξε κανένα διάστημα του αγώνα, να ήταν κατώτερος από τον αντίπαλο. Όποτε χρειάστηκε, κράτησαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ τον έλεγχο και έδειχναν καλύτεροι δουλεμένοι σαν ομάδα. Κράτησε και την ικανότητα που χαρακτήριζε τον φετινό ΠΑΟΚ, με μία πάσα ένα κάθετο τρέξιμο να μπορεί να δημιουργεί καθαρή ευκαιρία. Με συμμετοχή τριών ποδοσφαιριστών, ήρθε το γκολ του Πέλκα που έδωσε προβάδισμα.
Ο ΓΙΑΝΟΥΛΗΣ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΟΝ ΒΑΝΤΕΡΣΟΝ
Αναμφισβήτητα ο ποδοσφαιριστής που έκανε τη διαφορά ήταν ο Γιανούλης. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ο μεγάλος μπακ, δεν διακρίνεται για την ικανότητα του στο μαρκάρισμα. Άλλωστε τα προσόντα των ποδοσφαιριστών έχουν αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, που είναι σχεδόν αδύνατον να μπορείς να μαρκάρεις αποτελεσματικά σε μεγάλη διάρκεια, έναν ποδοσφαιριστή που επιτίθεται στο χώρο σου. Για να αμυνθείς πρέπει να πάρεις εσύ την μπάλα, να αναγκάσεις εσύ τον εξτρεμ να σε παίξει άμυνα.
Ο Γιανούλης περιόρισε τον Βάντερσον, έναν από τους καλύτερους ντριπλέρ, μέσα από την επιθετικότητα του. Για την ακρίβεια, μετέτρεψε τον Βραζιλιάνο εξτρέμ σε αδύναμο κρίκο της ομάδας του, καθώς εκμεταλλεύτηκε πως δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει. Έπαιρνε όλα τα μέτρα που του έδινε και πρόσφερε συνεχώς το δικαίωμα στην ομάδα του, να μπορεί να επιτεθεί.
Μια δική του κάθετη πάσα στην κίνηση του Ζίβκοβιτς, έκανε την άμυνα των Ρώσων να κοκαλώσει και στην συνέχεια η συνεργασία Ζίβκοβιτς, Πέλκα έφερε το τέρμα του ΠΑΟΚ. Μία δική του ενέργεια από τα αριστερά, θα μπορούσε να έχει δώσει ένα γκολ μισή πρόκριση. Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο, η φάση για να γίνει το 1-2 βγήκε, ο Γιανούλης πήγε μέχρι μέσα, πέρασε την μπάλα παράλληλα στον Καντουρί, ο Μαροκινός έκανε ένα πολύ έξυπνο χτύπημα, η μπάλα όμως πήγε γλυκά στο δοκάρι.
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΠΕΛΑ, ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΥΝΟΛΟ
Δύο λεπτά αργότερα, ο Καμπελά, με τον Μπεργκ νίκησαν την άμυνα του ΠΑΟΚ και μπήκε ο παικταράς Γάλλος με την μπάλα στα δίχτυα. Είναι δεδομένο πως ο δικέφαλος, ούτε παίκτη να ξέρει την μπάλα του Καμπελά έχει στο κέντρο, ούτε επιθετικό της κλάσης του Μπεργκ, όμως αυτήν την εποχή, είναι καλύτερος σαν σύνολο, είναι πιο δεμένη ομάδα από την Κρασνοντάρ και αυτήν την ιστορική ευκαιρία, να μπει στους ομίλους του Champions League, δεν γίνεται να την αφήσει να πάει χαμένη.
ΒΓΗΚΕ ΤΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΠΛΑΝΟ.
Είχε μία δύσκολη αποστολή, να αμυνθεί απέναντι σε μία ομάδα που θα είχε μόνιμα έναν χαφ παραπάνω στον άξονα και ταυτόχρονα δίδυμα στις πλευρές. Όπως και με την Μπενφίκα, υπήρξε πολύ καλή δουλειά στο τακτικό κομμάτι. Ο Ζίβκοβιτς, ήταν αυτός που έπαιρνε την προσπάθεια όποιου ποδοσφαιριστή από τον άξονα, πήγαινε να πάρει την πρώτη μπάλα και στην συνέχεια, από πίσω έβγαιναν επιθετικά, είτε ο Καντουρί είτε ο Σβαμπ. Ήταν υποχρεωτικό να συμβαίνει αυτό, για να μην μένουν, οι Σβαμπ, Καντουρί με αριθμητικό μειονέκτημα. Στοιχείο που αρκετές περιπτώσεις σε οδηγεί να μένεις χαμηλά για να μην ανοίξουν οι γραμμές σου.
Ο ΠΑΟΚ όμως πάντοτε, σε κάθε κερδισμένη μονομαχία είχε πολύ γρήγορη επιθετική μετάβαση. Τεράστια εντύπωση μου έκανε, η προσήλωση στον ρόλο του που είχε ο Κρέσπο. Ο Ισπανός στόπερ, έπαιζε με πολύ μεγάλη συχνότητα, σε μέτρα εξτρέμ, το έκανε και όταν ο ΠΑΟΚ βρισκόταν σε θέση επίθεσης, αλλά και σε προσπάθειες που υπήρχαν για να αμυνθεί και να πιέσει ψηλά. Ανταποκρίθηκε εξαιρετικά, σε μέτρα και σε χώρους που δεν του ταιριάζουν.
Ο μόνος που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον ρόλο του στο παιχνίδι ήταν ο νεαρός Τζόλης. Από τη συγκεκριμένη όμως πλευρά η παρουσία του Γιανούλη δημιουργούσε φόβο στον αντίπαλο και καταλαβαίνω τον Φερέιρα που δεν πήρε την απόφαση που του έδειχνε το γήπεδο, να τον αντικαταστήσει πιο γρήγορα, καθώς πόνταρε στην ικανότητα του, να τελειώνει σωστά τις φάσεις και ο ΠΑΟΚ, έδειχνε πως ανα πάσα στιγμή μπορεί να φτιάξει μία ευκαιρία. Το τέλος του αγώνα, αφήνει την αίσθηση πως Ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε τίποτα, από ένα παιχνίδι που του έδινε τα πάντα. Κρατά όμως σαν προίκα την αυτοπεποίθηση που σίγουρα του έδωσε η ανωτερότητα του, στον αγωνιστικό χώρο.
