Με άλλα λόγια κι επειδή όπως δήλωσε μετά το ματς με την Ομόνοια ο Ανδρέας Μπουχαλάκης “δεν είμαστε ρομπότ”, η φετινή σεζόν θα είναι πάρα πολύ ζόρικη. Mε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας κι από την περσινή με τόση συσσωρευμένη κόπωση και με αρκετές αλλαγές σε πρόσωπα, ενώ οι υποχρεώσεις παραμένουν ίδιες, με την είσοδο στους ομίλους του Champions League να περιμένει απλώς σφραγίδα στη Λευκωσία.
Δεν είναι τυχαίο ότι στα τρία παιχνίδια που ακολούθησαν τον τελικό του Κυπέλλου, οι “ερυθρόλευκοι” δεν κατάφεραν να σκοράρουν στο πρώτο ημίχρονο και χρειάστηκαν τη βοήθεια του πάγκου για να καθαρίσουν τη μπουγάδα. Βέβαια, επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, ο Ολυμπιακός χωρίς να έχει ρολάρει ακόμη καλά από πλευράς ρυθμού, έντασης και ομοιογένειας, βρίσκει τον τρόπο και τα κατάλληλα κλειδιά για να επιβληθεί και να παίρνει τα ματς χωρίς να έχει δεχθεί ακόμη ούτε ένα γκολ.
Στο ματς με τον Αστέρα ήρθαν από τον πάγκο και καθάρισαν οι Φορτούνης, Μασούρας. Με την Ομόνοια οι Ελ Αραμπί, Ραντζέλόβιτς. Χθες ο Βαλμπουενά με τον Χασάν. Ο Μαρτίνς επειδή ξέρει ότι η ομάδα του δεν έχει ακόμη τις ανάσες, αλλά και τα κανάλια για να αρπάξει τον αντίπαλο από το λαιμό με το “καλησπέρα”, κρατάει άσους στο μανίκι, τους ρίχνει την κατάλληλη στιγμή και περνάει τις πίστες τη μία μετά την άλλη.
Όλα αυτά έχουν να κάνουν με δύο δεδομένα. Πρώτον ότι ο Ολυμπιακός δουλεύοντας τρίτη χρονιά με τον ίδιο κόουτς έχει πολύ ισχυρές βάσεις και σε αγωνιστικό, αλλά και σε ψυχολογικό επίπεδο. Επίσης, όλο αυτό το διάστημα έχουν δουλευτεί διάφορα συστήματα και τακτικές με αποτέλεσμα η ομάδα να είναι αποδοτική στο 4-2-3-1, στο 4-3-3 ή στο 4-4-2. Το ίδιο έγινε και χθες με τον Παναιτωλικό. Ξεκίνησε στο 4-4-2 με τον Κάιπερς δίπλα στον Αραμπί και τον Μπρούνο σε θέση δεξιού μπακ.
Πολλές φάσεις δεν δημιουργήθηκαν, υψηλή ένταση δεν υπήρξε, ωστόσο, οι “ερυθρόλευκοι” έφεραν το παιχνίδι εκεί που ήθελαν μέχρι να μπει ο “στρατηγός” από τον πάγκο για να δώσει το κάτι παραπάνω και να λύσει το γόρδιο δεσμό. Όλα αυτά δεν είναι εύκολο να συμβούν, αλλά συμβαίνουν επειδή πολύ απλά το σύστημα είναι καλά δουλεμένο, έχει στέρεες βάσεις και εξελίσσεται διαρκώς προς το καλύτερο, παρά τα νέα δεδομένα κι ενίοτε τις αναποδιές.
Πάμε παρακάτω. Οι τρεις παραπάνω που θέλει ο Πέδρο Μαρτίνς είναι ένας επιθετικός (θα δούμε αν θα είναι ο Κάιπερς ή θα έρθει κάποιος ακόμη πιο έμπειρος), ένας κεντρικός χαφ (έρχεται ο Τιάγκο Σίλβα από τη Νότιγχαμ ως επιπλέον επιλογή για τον άξονα) κι ένας εξτρέμ, ο οποίος θα πλαισιώσει τους υπάρχοντες με προοπτική να πάρει φανέλα βασικού.
Αν το καλοσκεφτούμε ο Πέδρο Μαρτίνς για να βγάλει το… βαρύ χειμώνα ετοιμάζει δύο πολύ δυνατές και γεμάτες ενδεκάδες. Αν υποθέσουμε ότι η βασική του τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι με Σα- Ραφίνια, Μπα, Σεμέδο, Χολέμπας- Μπουχαλάκη, Καμαρά- Βαλμπουενά, Φορτούνη, Μασούρα- Ελ Αραμπί, ετοιμάζεται άλλη μία στο ίδιο περίπου επίπεδο.
Με Κρίστινσον ή Τζολάκη στα δοκάρια. Τον Ντρέγκερ που σε κάποιους θυμίζει Ομάρ στη θέση του δεξιού μπακ. Τον Ματέους Ρέις που αποτελεί τον πρώτο στόχο, αριστερά. Σισέ και Αβραάμ στις θέσεις των στόπερ. Εμβιλά, Πέπε και Τιάγκο στον άξονα. Ραντζέλοβιτς, τον εξτρέμ που θα έρθει για αριστερά και τον Χασάν στην κορυφή.
Πέρα από αυτούς τους 22 υπάρχουν και οι Σουντανί, Κάιπερς, Μπρούνο, Ανδρούτσος, Λοβέρα, Σουρλής, Βρουσάι. Μιλάμε για ένα ενεργό ρόστερ 30 παικτών, το οποίο λογικά με τη σωστή προετοιμασία και καθοδήγηση φτάνει και περισσεύει για τον επόμενο τίτλο, αλλά και μία αξιοπρόσεκτη πορεία έξω από τα σύνορα.
Πάμε και στο θέμα Σεμέδο. Την ώρα που αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο Ρούμπεν είναι φευγάτος, ο Μαρτίνς το παίρνει πάνω του, βγάζει τρελό όλο τον κόσμο και λέει πως θέλει να μείνει και να ανανεώσει. Το κάνει για να του δείξει πόσο πολύ τον θέλει και τον πιστεύει. Και ο Πορτογάλος στόπερ λίγες μέρες αργότερα δηλώνει “δεν ξέρω αν θα μείνω, πρέπει να πάρω μια απόφαση”. Αδειάζει εν ολίγοις τον άνθρωπο που τον έφερε, τον στήριξε και τον αναγέννησε μετά τα προβλήματα που είχε με τη δικαιοσύνη στην πατρίδα. Τι να πεις; Το θέμα είναι αν η Μπενφίκα επανέλθει τώρα που μπαίνουν ξανά χρήματα στο ταμείο της και ο Ζεζούς δήλωσε ότι θέλει τον Ρούμπεν. Αν τελικά ο “ράστα” αποχωρήσει, αίσθησή μου είναι ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να εξαντλήσει τα περιθώρια για να επαναπατρίσει τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Έστω κι αν χρειαστεί υπέρβαση. Για να έχουν όλοι με πρώτο τον Μαρτίνς, το κεφάλι τους ήσυχο…
